Polska strategia onkologiczna.

Akty korporacyjne

KAAUM.2018.1.9

Akt nieoceniany
Wersja od: 9 stycznia 2018 r.

UCHWAŁA Nr 55/2018
KONFERENCJI REKTORÓW AKADEMICKICH UCZELNI MEDYCZNYCH
z dnia 09 stycznia 2018 r.
w sprawie: polskiej strategii onkologicznej

Na podstawie § 6 ust. 1 Regulaminu Działania Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych
Konferencja Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych

uchwala, co następuje:

§  1. 
1. 
Postuluje o uwzględnienie uniwersytetów medycznych, Collegium Medicum, CMKP, uczelni niemedycznych kształcących na kierunku lekarskim i szpitali klinicznych w opracowywanej strategii działań antynowotworowych.
2. 
Uzasadnienie stanowiska KRAUM stanowi Załącznik Nr 1 do niniejszej Uchwały.
§  2. 
Upoważnia Przewodniczącego Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych do przekazania Uchwały Premierowi RP oraz Ministrowi Zdrowia.
§  3. 
Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

ZAŁĄCZNIK Nr  1

Wobec wyzwań przed którymi stoi współczesna polska onkologia, KRAUM uznaje za konieczne uwzględnienie uniwersytetów medycznych, Collegium Medicum, CMKP, uczelni niemedycznych kształcących na kierunku lekarskim i szpitali klinicznych w opracowywanej strategii działań antynowotworowych oraz włączenie ww. jednostek do krajowej sieci onkologicznej.

W celu zapewnienia skutecznej realizacji większości celów przyszłej strategii, KRAUM przyznaje, że istnieje potrzeba utworzenia instytucji o odpowiednich kompetencjach merytorycznych, koordynującej i monitorującej najważniejsze aspekty walki z rakiem w Polsce. Niemniej w jej pracach powinni uczestniczyć jako zewnętrzni eksperci przedstawiciele onkologicznych towarzystw naukowych, środowisk lekarskich i pielęgniarskich oraz ośrodków onkologicznych i jednostek wyższych uczelni. Konferencja wyraża dezaprobatę wobec zapowiedzi, ze w skład sieci onkologicznej będą wchodzić wyłącznie instytuty/centra onkologii, funkcjonujące aktualnie w każdym województwie. Budowa nowej jakości polskiej onkologii wymaga ścisłej integracji działań ww. jednostek i innych podmiotów zaangażowanych w uregulowanie rozwiązań systemowych oraz diagnostykę i leczenie schorzeń onkologicznych.

Nie można pominąć kluczowej roli uniwersytetów medycznych, Collegium Medicum, CMKP, uczelni niemedycznych kształcących na kierunku lekarskim i szpitali klinicznych w przed- i podyplomowym kształceniu kadr medycznych na poziomie akademickim. W praktycznym nauczaniu mają one niezaprzeczalny wpływ na jakość absolwentów kierunków medycznych - przyszłych lekarzy i pielęgniarek. W 2009 roku Ministerstwo Zdrowia zobowiązało uczelnie medyczne do wdrożenia "Ujednoliconego Programu Nauczania Onkologii w Uczelniach Medycznych", co zostało zrealizowane. Do edukacji w zakresie wielodyscyplinarnego podejścia do leczenia schorzeń onkologicznych i współistniejących, oraz prowadzenia badań w tej dziedzinie, najlepiej przygotowane są ośrodki uniwersyteckie, w których nauczanie onkologii realizowane jest równolegle do kształcenia w innych dziedzinach medycyny.

Kolejną, nie mniej ważną przesłanką przemawiającą za zasadnością postulatu KRAUM jest działalność naukowo-badawcza uczelni medycznych oraz ich absolwentów, którzy kontynuują badania w obszarze nauki także poza uniwersytetami. Onkologia to nie tylko działania praktyczne, ale także nauka. Rozwiązania systemowe dotyczące onkologii szczególnie powinny być oparte na innowacyjności i postępie w procesie diagnozowania i leczenia pacjentów. Stąd też uczelnie, CMKP i szpitale kliniczne, jako realizatorzy szeregu badań klinicznych komercyjnych i niekomercyjnych wnoszą znaczący wkład w rozwój nauki służącej poprawie skuteczności leczenia raka. Działalność badawcza oraz udział pracowników naukowych w znamienitych gremiach naukowych, stanowiących ważną platformę wymiany wiedzy i doświadczeń oraz będących cennym źródłem opiniotwórczym warunkują postęp w walce z rozwijającymi się chorobami nowotworowymi, które wciąż o krok wyprzedzają współczesną medycynę.

Ośrodki uniwersyteckie od szeregu lat dysponują odpowiednim sprzętem i wyspecjalizowaną kadrą do terapii pacjentów z nowotworami, wykonując odpowiednią liczbę zabiegów rocznie. Pacjent uzyskuje w nich zasadnicze metody leczenia: radioterapię, chemioterapię, rehabilitację oraz diagnostykę: obrazową, molekularną i histopatologiczną. Za inkorporowaniem ośrodków uniwersyteckich do sieci onkologicznej przemawia także stała senitizacja społeczeństwa, skutkująca wzrostem liczby zachorowań na nowotwory, a także jakościowymi zmianami epidemiologicznymi, wymagającymi jednoczesnego leczenia zarówno przeciwnowotworowego, jak i wszystkich innych chorób współistniejących. Do obsługi takich chorych znacznie lepiej przygotowane są ośrodki uniwersyteckie oraz CMKP, w których onkologia praktykowana jest jednocześnie z innymi dziedzinami medycyny. Należy zauważyć, że aktualnie bardzo duża liczba pacjentów onkologicznych jest faktycznie leczona w szpitalach klinicznych a nie w typowych ośrodkach onkologicznych.

Uzasadnienie niniejszej Uchwały znajduje w pełni odzwierciedlenie w Strategii walki z rakiem w Polsce na lata 2015-2024 1 i podyktowane jest to ustawowo określoną misją uczelni medycznych w zakresie kształcenia, nauki i innowacyjności, powiązaną z misją szpitali klinicznych opierającą się na trzech filarach: "leczyć, uczyć, odkrywać".

Z tychże względów KRAUM postuluje do Premiera RP oraz Ministra Zdrowia jak w Uchwale.

1 Strategia walki z rakiem w Polsce 2015-2024. Polskie Towarzystwo Onkologiczne. 2014 r. URL: http://www.pto.med.pl/ [dostęp: 21.12.2017]