Naruszenie niezależności prokuratorów Prokuratury Rejonowej w O. przez Prokuratora Rejonowego w O.

Akty korporacyjne

Prok.2014.9.3

Akt nieoceniany

Wersja od: 3 września 2014 r.

UCHWAŁA Nr 459/2014

KRAJOWEJ RADY PROKURATURY

z dnia 3 września 2014 r.

w przedmiocie naruszenia niezależności prokuratorów Prokuratury Rejonowej w O. przez Prokuratora Rejonowego w O.

Krajowa Rady Prokuratury, po rozpoznaniu sprawy w przedmiocie naruszenia niezależności prokuratorów Prokuratury Rejonowej w O. przez Prokuratora Rejonowego z pominięciem zasad określonych w art. 8a i art. 8b ustawy o prokuraturze stwierdza, co następuje:

I. Prokurator Rejonowy w O. naruszyła niezależność prokuratora M. Z., poprzez sporządzenie w dniu 7 maja 2012 roku w sprawie o sygn. akt Ds. 461/12 zarządzenia zawierającego polecenie wydania przez niego postanowienia o żądaniu wydania dokumentów a w przypadku odmowy wydania rzeczy, zlecenie przeszukania pomieszczeń. Przepisy art. 8 ust. 2 ustawy o prokuraturze i § 75 ust. 1 pkt 3 regulaminu wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, które Prokurator Rejonowy w O. powołała w treści polecenia, zakazują wprost wydania takiego polecenia.

II. Krajowa Rada Prokuratury stwierdza naruszenie niezależności prokuratora M. Z. przez Zastępcę Prokuratora Rejonowego w O., która w toku postępowania o sygnaturze akt Ds. 317/12, powołując się na treść art. 8a ust. 1 ustawy o prokuraturze i § 56 ust. 1 pkt 2 i § 75 ust. 1 pkt 3 regulaminu wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury, wydała w dniu 22 lutego 2012 roku zarządzenie, w którym poleciła prokuratorowi M. Z. podjęcie dochodzenia.

Zarządzenie prokurator M. K wbrew normie art. 8 ust. 2 zdanie 2 ustawy o prokuraturze dotyczyło polecenia odnoszącego się do treści czynności procesowej i stanowiło naruszenie niezależności prokuratora. Zgodnie z treścią art. 8a ust. 1 w zw. z § 56 ust. 1 pkt 2 regulaminu prokurator bezpośrednio przełożony stwierdzając potrzebę zmiany lub uchylenia decyzji podległego prokuratora podejmuje nową decyzję osobiście lub w szczególnie uzasadnionych przypadkach poleca opracowanie projektu nowej decyzji na podstawie swoich pisemnych wytycznych.

W efekcie rozmów przeprowadzonych przez prokuratora M. Z. z prokurator M. R., prokurator M. Z. w dniu 23 lutego 2013 roku opracował projekt nowej decyzji -postanowienia o podjęciu dochodzenia (§ 56 ust. 1 pkt 2 regulaminu) i decyzja ta została podpisana przez prokurator M. R.

III. Rada nie znalazła potwierdzenia, by Prokurator Rejonowy w O. w innych sprawach będących przedmiotem analizy Rady a prowadzonych w kierowanej przez nią jednostce, wydawała polecenia co do treści czynności procesowej, a także by zmieniała w nich polecenia podwładnych, wpływając w ten sposób na wyznaczony wcześniej przez referenta sprawy kierunek postępowania. Nadto nie ustalono, by pod koniec okresów statystycznych wywierała presję na prokuratorów w celu wymuszenia zakończenia spraw, by utrudniała czynności procesowe w prowadzonych sprawach.

IV. Krajowa Rada Prokuratury nie podziela twierdzeń prokuratora M. Z., który uwagi przełożonego - prokurator R.P.- J., co do sposobu prowadzenia przez niego spraw, ocenił jako ingerencję w jego niezależność. Poza wydaniem zarządzenia w sprawie o sygn. akt Ds. 461/12 zawierającego polecenie wydania postanowienia o żądaniu wydania dokumentów a w przypadku odmowy wydania rzeczy, zlecenie przeszukania pomieszczeń, Rada ocenia zachowania prokurator jako uprawnioną realizację obowiązków przełożonego w ramach wewnętrznego nadzoru służbowego. Postępowania te były prowadzone w sposób niewłaściwy, a wnioski takie członkowie Rady wyciągnęli na podstawie własnej analizy akt tych spraw, oceny prokuratora nadzoru a także oceny sądów, w tych sprawach, w których decyzje prokuratora M. Z. poddane zostały kontroli sądowej.

Uwaga ta dotyczy również spraw o sygnaturach DS. 461/12 oraz Ds. 317/12.

V. Krajowa Rada Prokuratury stwierdza, iż zgodnie z art. 8 ust. 1 i 2 ustawy o prokuraturze prokurator prowadzący postępowanie przy podejmowaniu decyzji jest niezależny, a zarządzenia, wytyczne i polecenia prokuratora przełożonego nie mogą dotyczyć treści czynności. Decyzje w przedmiocie sposobu prowadzenia postępowania przygotowawczego mieszczą się więc w sferze suwerenności każdego prokuratora.

Niezależność prokuratora w zakresie dotyczącym treści poszczególnych czynności procesowych podlega jednak ograniczeniu wynikającemu z treści art. 8a ust. i ustawy o prokuraturze.

Przepisy ustawy o prokuraturze oraz regulaminu wewnętrznego urzędowania powszechnych jednostek organizacyjnych prokuratury nakładają bowiem na prokuratora przełożonego zadania związane z koniecznością podejmowania czynności zmierzających do prawidłowego stosowania prawa, poprzez nadzór nad czynnościami innych prokuratorów.

Rolą prokuratora sprawującego wewnętrzny nadzór służbowy jest udzielanie konsultacji, czuwanie nad prawidłowym przebiegiem postępowania oraz kontrola nadzoru procesowego sprawowanego przez podległego prokuratora tak, by zostały osiągnięte cele postępowania przygotowawczego określone w art. 297 § 1 k.p.k., w szczególności, by prokurator wywiązał się z obowiązku "należytego wyjaśnienia okoliczności sprawy", tak dotyczących czynu jak i sprawcy. W razie potrzeby może on także skorzystać z uprawnień prokuratora bezpośrednio przełożonego wynikających z art. 8a ust. 1 tej ustawy w zw. z § 56 ust. 1 regulaminu do zmiany lub uchylenia decyzji prokuratora podległego, która wymaga formy pisemnej i jest włączana do akt sprawy.