Koncepcja i organizacja Krajowej Sieci Onkologicznej.

Akty korporacyjne

KAAUM.2018.10.4

Akt nieoceniany

Wersja od: 4 października 2018 r.

UCHWAŁA Nr 74/2018

KONFERENCJI REKTORÓW AKADEMICKICH UCZELNI MEDYCZNYCH

z dnia 04 października 2018 r.

w sprawie: koncepcji i organizacji Krajowej Sieci Onkologicznej

Na podstawie § 2 ust. 1 pkt 1), w związku z § 6 ust. 1 Regulaminu Działania Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych

Konferencja Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych uchwala, co następuje:

§ 1. Postuluje zwiększenie roli uczelni medycznych i akademickich jednostek onkologicznych w Koncepcji Organizacji i Funkcjonowania Krajowej Sieci Onkologicznej.

§ 2. Wyraża gotowość wyznaczenia reprezentantów KRAUM do prac w przedmiocie Krajowej Sieci Onkologicznej.

§ 3. Uzasadnienie niniejszej Uchwały stanowi Załącznik Nr 1.

§ 4. Upoważnia Przewodniczącego Konferencji Rektorów Akademickich Uczelni Medycznych do przekazania niniejszej Uchwały Ministrowi Zdrowia.

§ 5. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

ZAŁĄCZNIK

UZASADNIENIE

W związku z opracowaniem pt.: "Koncepcja i Organizacja Krajowej Sieci Onkologicznej' KRAUM zauważa, że rola akademickich jednostek klinicznych w powyższym materiale została zmarginalizowana.

Opis ośrodków uniwersyteckich wskazuje, iż zadania ukierunkowano głównie na dydaktykę przed- i podyplomową oraz miejsca inicjujące i realizujące badania naukowe, centra realizujące procedury wysokospecjalistyczne w leczeniu nowotworów rzadkich oraz wieku dziecięcego, a całą strukturę tworzenia Krajowej Sieci Onkologicznej oparto na istniejących Centrach Onkologii, którym nadmiernie przypisano rolę ośrodków wiodących.

Centra będą koordynować proces leczenia onkologicznego. Kadrze tych ośrodków przypisano zadania konsultowania konkretnych przypadków klinicznych świadczeniobiorców z rozpoznaniem nowotworowym oraz opiniowanie i rejestrowanie wszystkich działań profilaktycznych i programów przesiewowych w onkologii.

Powyższe ujęcie dowodzi, że działalność w zakresie onkologii szpitali klinicznych - jednostek o najwyższym poziomie referencyjnym - będzie koordynowana i konsultowana przez jednostki niższego poziomu, w większości nie posiadające kadry uniwersyteckiej, bowiem kadra akademicka zostanie w zasadniczym stopniu wykluczona z procesu leczniczego.

Przedstawione ogólne spostrzeżenia wymagają rozwinięcia i odniesienia się do całego materiału przez środowiska uniwersyteckie. Bezwzględnie bowiem wymagane jest uwzględnienie udziału akademickich jednostek klinicznych w procesie koordynacji, planowania i leczenia onkologicznego.