Ewentualne naruszenie niezależności Rzecznika Dyscyplinarnego Prokuratora Apelacyjnego w Łodzi.

Akty korporacyjne

Prok.2015.1.26

Akt nieoceniany

Wersja od: 26 stycznia 2015 r.

UCHWAŁA Nr 52/2015

KRAJOWEJ RADY PROKURATURY

z dnia 26 stycznia 2015 roku

w przedmiocie ewentualnego naruszenia niezależności Rzecznika Dyscyplinarnego Prokuratora Apelacyjnego w Łodzi

Krajowa Rada Prokuratury, po rozpoznaniu sprawy z wniosku obrońcy obwinionego w postępowaniu wyjaśniającym prokuratora, dotyczącej ewentualnego naruszenia niezależności Rzecznika Dyscyplinarnego Prokuratora Apelacyjnego w Łodzi, nie stwierdza, że wydane przez Prokuratora Apelacyjnego w Łodzi pisemne polecenie wszczęcia postępowania wyjaśniającego w sprawie AP I K 1110/10/14 pomimo odmiennego stanowiska tego Rzecznika, spowodowało naruszenie niezależności prokuratora.

W ocenie Rady, poddany analizie stan faktyczny zdarzenia i wykładnia prawna normy określającej pozycję Rzecznika Dyscyplinarnego w postępowaniu wyjaśniającym prowadzi do wniosku, o braku naruszenia w omawianym zdarzeniu niezależności prokuratora, a w tym konkretnym przypadku Rzecznika Dyscyplinarnego.

Czynności służbowe podjęte przez Prokuratora Apelacyjnego w Łodzi, w sprawie AP I K 1110/10/14 znajdują oparcie w unormowaniach zawartych w przepisach art. 69, art. 74 ust. 2, art. 77 ust. 1 i art. 89 ustawy z 20 czerwca 1985r o prokuraturze (Dz.U. z 2011r, Nr 270, poz. 1599 z późn. zm.) oraz w wytycznych Prokuratora Generalnego z dnia 30 czerwca 2009r. nr PR I 800/16/09 - punkt 6 i 12 "w sprawie działania rzecznika dyscyplinarnego oraz stosowania przez przełożonego prokuratora instytucji wytknięcia uchybienia i kary porządkowej upomnienia, a także kierowania wniosków o obniżenie wynagrodzenia".

Zgodnie z wykładnią prawną powyższych norm, Rzecznik Dyscyplinarny jest w istocie reprezentantem przełożonego dyscyplinarnego, pozbawionym atrybutów samodzielności. Decyzje Rzecznika wymagają nie tylko akceptacji, ale wręcz wyraźnego polecenia przełożonego dyscyplinarnego prokuratora, wobec którego ma być złożony wniosek. Tak więc, Rzecznik nie może działać z własnej inicjatywy, a jedynie na żądanie przełożonego dyscyplinarnego. Wszelkie decyzje w postępowaniu wyjaśniającym, a więc o wszczęciu postępowania, odmowie lub o skierowaniu wniosku do sądu dyscyplinarnego, podejmowane mogą być wyłącznie na wyraźne żądanie przełożonego dyscyplinarnego. Przy czym, żądanie to winno być sprecyzowane w formie pisemnej, w postaci osobnego pisma lub odpowiedniej adnotacji na oryginale postanowienia Rzecznika Dyscyplinarnego.

Nadto, sporządzony zapis Prokuratora Apelacyjnego, o konieczności wszczęcia postępowania, ze wskazaniem opisu czynu i kwalifikacji prawnej, mieści się w granicach określonych w art. 303 Kodeksu postępowania karnego, który wymaga aby wszczęcie postępowania przygotowawczego zawierało opis czynu zabronionego i wskazanie kwalifikacji prawnej. Biorąc pod uwagę, że przepisy procedury karnej stosuje się posiłkowo w postępowaniu wyjaśniającym (art. 89 ustawy o prokuraturze), żądanie wszczęcia postępowania przez Prokuratora Apelacyjnego ze wskazaniem powyższych elementów, uznać należy za prawidłowe.

Tak więc, polecenie wszczęcia postępowania wyjaśniającego przez Prokuratora Apelacyjnego w Łodzi, pomimo odmiennej oceny Rzecznika Dyscyplinarnego przy jednoczesnym wskazaniu kwalifikacji prawnej i opisu czynu, uznać należy za zgodne z obowiązującymi uregulowaniami prawnymi, które zostały na wstępie przywołane.