Apel do Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia o zmianę Zarządzenia nr 7/2020/DSOZ.

Akty korporacyjne

Lekarz.2020.1.31

Akt nieoceniany
Wersja od: 31 stycznia 2020 r.

APEL Nr 3/20/P-VIII
PREZYDIUM NACZELNEJ RADY LEKARSKIEJ
z dnia 31 stycznia 2020 r.
do Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia o zmianę Zarządzenia nr 7/2020/DSOZ

Prezydium Naczelnej Rady Lekarskiej zwraca się z apelem o dokonanie niezbędnych zmian w zarządzeniu Prezesa NFZ nr 7/2020/DSOZ z dnia 16 stycznia 2020 r. w sprawie określenia warunków zawierania i realizacji umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej w rodzaju opieka psychiatryczna i leczenie uzależnień.
Zmianie powinien ulec przepis § 18 ust. 4 Zarządzenia Prezesa NFZ, który obecnie ma następujące brzmienie:

§ 18 ust. 4. W przypadku realizacji świadczeń: sesji psychoterapii indywidualnej, sesji psychoterapii rodzinnej, sesji psychoterapii grupowej oraz sesji wsparcia psychospołecznego, świadczeniobiorca lub uczestnik potwierdza każdorazowo swój udział przez złożenie podpisu w dokumentacji indywidualnej wewnętrznej świadczeniobiorcy, z uwzględnieniem czasu jej trwania.

Zasadność wprowadzania takiego wymogu należy rozpatrywać zarówno pod kątem zawartości dokumentacji medycznej, jak i pod kątem domniemania wiarygodności dokumentacji i sprawozdań składanych Narodowemu Funduszowi Zdrowia.

Nie budzi wątpliwości, że udzielenie świadczenia zdrowotnego powinno zostać odnotowane w dokumentacji medycznej pacjenta. Nie ma jednak żadnego uzasadnienia dla wymogu poświadczania faktu odbycia sesji przez jej uczestnika. Z całą pewnością pacjent nie powinien składać podpisu na żadnym z dokumentów dokumentacji indywidualnej wewnętrznej, o której mowa w rozporządzeniu Ministra Zdrowia z dnia 9 listopada 2015 r. w sprawie rodzajów, zakresu i wzorów dokumentacji medycznej oraz sposobu jej przetwarzania (Dz. U. poz. 2069, z 2015 r.), zaś wytworzony dla tych celów inny rodzaj dokumentu, wobec niespełnienia kryteriów dokumentu dokumentacji medycznej nie powinien być w niej zamieszczany.

Zważyć należy przy tym, że z prac legislacyjnych nad nowym rozporządzeniem ws. rodzajów i wzorów dokumentacji medycznej (https://legislacia.gov.pl/proiekt/12326010) wyłania się jednoznacznie polityka promocji dokumentacji prowadzonej w formacie elektronicznym. W takim formacie nie da się jednak przechowywać dokumentów wytworzonych i podpisanych w formie papierowej, czego wymaga § 18 ust. 4 Zarządzenia Prezesa NFZ.

Nawet podpisane poświadczenia odbycia sesji nie były zaliczane do dokumentacji medycznej wewnętrznej a miały formę dokumentów rozliczeniowych również nie sposób zaakceptować konieczności gromadzenia indywidualnych poświadczeń uczestnictwa w terapii.

Wbrew sugestii zawartej w uzasadnieniu projektu Zarządzenia Prezesa NFZ (ostatni akapit na str.4) zmiana ta nie ma charakteru porządkowego. Wręcz przeciwnie, stanowi nowe, dolegliwe obciążenie świadczeniodawców, zaburzające dodatkowo proces cyfryzacji opieki zdrowotnej. Żaden z dokumentów przywołanych w uzasadnieniu, ani rozporządzenie wydane na podstawie art. 31d ustawy o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. poz. 1373, z 2019 r.), ani Obwieszczenie Prezesa AOTMiT, nie przesądzają o konieczności poświadczania odbytych sesji, zwłaszcza że nie są to świadczenia na tyle kosztowne, aby ich udzielenie musiało być w szczególny sposób ewidencjonowane. Prezydium NRL zwraza uwagę, że szczególnie dotkliwe będzie zastosowanie tego przepisu wobec pacjentów nieletnich. Często z powodów własnych zajęć nie towarzyszą im rodzice tylko osoby, które nie mogą poświadczyć dokumentacji w imieniu dziecka. Z uzasadnienia nie wynika również powód, dla którego akurat te świadczenia miałyby być dokumentowane w inny sposób niż setki innych udzielanych w ramach świadczeń finansowanych ze środków publicznych.