Uchwała nr 540/vi/2007 krajowej rady radców prawnych z dnia 21 kwietnia 2007 r.

Akty korporacyjne

Radc.2007.4.21

Akt nieoceniany

Wersja od: 21 kwietnia 2007 r.

UCHWAŁA Nr 540/VI/2007

KRAJOWEJ RADY RADCÓW PRAWNYCH

z dnia 21 kwietnia 2007 r.

Krajowa Rada Radców Prawnych działając na podstawie art. 41 pkt 1 do 3 i art. 60 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 6 lipca 1982 r. o radcach prawnych (Dz.U. z 2002 r., Nr 123, poz. 1059 z późn. zm.) w związku z przedstawionymi publicznie inicjatywami dotyczącymi połączenia zawodów radcy prawnego i adwokata, oraz prezentowanymi ostatnio opiniami środowisk radców prawnych i adwokatów, a także uwzględniając swoją Uchwałę Nr 531/VI/2007 z dnia 3 marca 2007 roku

stwierdza, co następuje:

I.

1. Połączenie zawodów radcy prawnego i adwokata może okazać się w najbliższym czasie nieuniknione i to niezależnie od opinii prezentowanych obecnie w tej sprawie przez samorządy obu zawodów.

2. W pracach legislacyjnych nad projektem takiej ustawy stanowiska samorządów radców prawnych i adwokatów mogą zostać nie uwzględnione. Tym niemniej, powinny one odegrać istotną rolę w procesie konsultacji i w pracach nad takim projektem ustawy.

Konieczne wydaje się więc wcześniejsze wypracowanie tych stanowisk przez obie korporacje. Ostateczne ich przedstawienie należy do najwyższych organów samorządów, to jest Krajowych Zjazdów obu korporacji.

3. Przewidziane na listopad bieżącego roku, w nieodległych od siebie terminach, obrady Krajowego Zjazdu Radców Prawnych i Krajowego Zjazdu Adwokatury sprzyjają jednoczesnemu wypowiedzeniu się przez obie korporacje w sprawie połączenia obu zawodów i ich samorządów.

II.

Biorąc powyższe pod uwagę Krajowa Rada Radców Prawnych uważa za uzasadnione pilne podjęcie przez oba samorządy rozmów, których celem byłoby ustalenie podstawowych problemów, które powinny zostać rozstrzygnięte w toku prac nad projektem ustawy.

Krajowa Rada Radców Prawnych zwraca się do Naczelnej Rady Adwokackiej z propozycją podjęcia takich rozmów.

Krajowa Rada Radców Prawnych uważa również, iż problemy będące przedmiotem rozmów powinny stać się tematem dyskusji środowiskowych w obu samorządach, do czego okazją są zebrania odbywające się w okresie przedzjazdowym.

III.

Krajowa Rada Radców Prawnych wskazuje na niektóre obszary tematyczne tych rozmów:

1. Wspólny tytuł zawodowy - adwokat - jako odróżniający od innych zawodów prawniczych funkcjonujących w sferze usług prawniczych.

W zależności od przyjętego rozwiązania dotyczącego uprawnienia do obron w sprawach o przestępstwa należałoby wprowadzić uregulowanie, które jednoznacznie wskaże, którzy adwokaci są uprawnieni do takich obron.

2. Formy wykonywania zawodu.

Katalog ustawowych form wykonywania przyszłego zawodu adwokata powinien obejmować wszystkie dotychczasowe formy wykonywania obu zawodów i nie powinien wykluczać wykonywania zawodu w formie umowy o pracę.

3. Zakres świadczonej pomocy prawnej.

Ustawa powinna jednoznacznie wskazywać zakres usług prawniczych, które jako świadczenie pomocy prawnej mogą być wykonywane wyłącznie przez przyszłego adwokata. Zakres taki powinien objąć zastępstwa prawne przed organami wymiaru sprawiedliwości i Trybunałami, a także szeroko rozumiane poradnictwo prawne w sprawach nie mających charakteru spraw drobnych. Zakreślenie takiej granicy może nastąpić poprzez np. wskazanie kategorii spraw bądź ich wartości. Uzgodnione stanowiska w tym zakresie, powinny być prezentowane już w toku prac nad projektem ustawy o licencjach prawniczych.

4. Aplikacja.

Podstawową obecnie drogą uzyskania uprawnień do wykonywania zawodu winna być aplikacja zakończona egzaminem zawodowym (adwokackim) o charakterze wyłącznie lub przeważająco korporacyjnym. Inne drogi dojścia do zawodu powinny być oparte na złożonym uprzednio innym egzaminie prawniczym lub stosownej praktyce, oraz na złożeniu całościowego lub częściowego egzaminu zawodowego (adwokackiego).

5. Doskonalenie zawodowe.

Krajowa Rada Radców Prawnych pozytywnie odnosi się do wprowadzonych w adwokaturze rozwiązań służących wypełnianiu obowiązku stałego doskonalenia wiedzy prawniczej przez osoby wykonujące zawód. Obowiązek taki zostanie zaproponowany Krajowemu Zjazdowi Radców Prawnych. Ponadto konieczne wydaje się uregulowanie trybu uzyskiwania specjalizacji zawodowych, a tym samym stworzenie możliwości legalnego powoływania się na posiadane specjalizacje.

6. Struktura terytorialna połączonych dotychczasowych izb adwokackich i radcowskich.

7. Sposób powoływania krajowego organu wykonawczego połączonego samorządu zawodowego (Naczelnej/Krajowej Rady) z uwzględnieniem struktury terytorialnej izb oraz niepołączalności niektórych funkcji w organach.

8. Zasady etyki zawodowej.

Rozmowy powinny dotyczyć w szczególności informacji i marketingu, konfliktu interesów, postępowania w przypadku różnicy zdań pomiędzy klientem a pełnomocnikiem, lojalnego zachowania wobec pełnomocnika już lub dotąd reprezentującego klienta.

9. Rozwiązania intertemporalne.

Powinny uwzględniać aktualną sytuację obu samorządów, a także konieczne vacatio legis. Należy więc uregulować w okresie przejściowym uzgodnioną reprezentację dotychczasowych członków obu samorządów w organach izbowych i krajowych. Na podobnych zasadach należy uregulować zarząd majątkiem wspólnym.

IV.

Krajowa Rada Radców Prawnych zobowiązuje jej Prezydium do przekazania niniejszej uchwały Naczelnej Radzie Adwokackiej, a w stosownym czasie również opinii publicznej i Parlamentowi.

V.

Krajowa Rada Radców Prawnych zobowiązuje jej Prezydium do bieżącego informowania o stanowisku zajętym przez Naczelną Radę Adwokacką i przebiegu ewentualnych rozmów.