Piaskowska Olga Maria, Usunięcie pojazdu na koszt właściciela
Usunięcie pojazdu na koszt właściciela
Usunięcie pojazdu na koszt właściciela
Usunięcie pojazdu na koszt właściciela
Procedury prawne pokazane w formie interaktywnych schematów, dzięki którym sprawdzisz, jak krok po kroku przebiega postępowanie w danej sprawie.
Dowiedz się więcej o LEX Navigator.
Zamów bezpłatną prezentację zdalną , podczas której przedstawimy Ci to narzędzie.
Krok: usunięcie pojazdu w trybie przepisów o ruchu drogowym na koszt właściciela
Postępowanie o orzeczenie przepadku pojazdu poprzedza skorzystanie z uprawnienia do usunięcia pojazdu pozostawionego jako tzw. zawalidroga w sytuacjach przewidzianych w art. 130a ust. 1 p.r.d., a także w sytuacjach, w których kierowanie pojazdem stanowiłoby zagrożenie dla bezpieczeństwa ruchu drogowego (art. 130a ust. 2 p.r.d.).
Ponadto pojazd może być przemieszczony lub usunięty z drogi, jeżeli utrudnia prowadzenie akcji ratowniczej.
Podmiotem uprawnionym do podjęcia decyzji o przemieszczeniu lub usunięciu pojazdu z drogi jest:
1) policjant - w sytuacjach, o których mowa w art. 130a ust. 1–3 p.r.d.;
2) strażnik gminny (miejski) - w sytuacjach, o których mowa w art. 130a ust. 1 pkt 1, 4 i 5 p.r.d.;
3) osoba dowodząca akcją ratowniczą - w sytuacji, o której mowa art. 130a ust. 3 p.r.d.
Dyspozycję o usunięciu pojazdu wydaje niezwłocznie w formie pisemnej funkcjonariusz lub pracownik uprawnionego podmiotu, po upewnieniu się, że istnieją przesłanki do usunięcia pojazdu. W niektórych sytuacjach dyspozycję można także wydać ustnie.
Tryb usunięcia pojazdów regulują przepisy rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 22 czerwca 2011 r. w sprawie usuwania pojazdów, których używanie może zagrażać bezpieczeństwu lub porządkowi ruchu drogowego albo utrudniających prowadzenie akcji ratowniczej (Dz. U. Nr 143, poz. 846 z późn. zm.).
Krok: umieszczenie pojazdu na parkingu
Pojazd usunięty z drogi, w przypadkach określonych w art. 130a ust. 1–2 p.r.d., umieszcza się na wyznaczonym przez starostę parkingu strzeżonym do czasu uiszczenia opłaty za jego usunięcie i parkowanie.
W myśl § 3 ust. 1 pkt 1–3 r.u.p. podmiot, który wydał dyspozycję, po usunięciu pojazdu powiadamia o tym niezwłocznie:
1) właściwego dla miejsca zdarzenia komendanta powiatowego (miejskiego, rejonowego) Policji, ze wskazaniem parkingu strzeżonego, na którym umieszczono pojazd, przesyłając mu kopię dyspozycji;
2) właściciela pojazdu;
3) osobę, która dysponowała pojazdem na podstawie innego niż własność tytułu prawnego w chwili jego usunięcia, z wyjątkiem przypadków, o których mowa w art. 130a ust. 1 pkt 1, 4 i 5 albo ust. 3 p.r.d.
Właściwy starosta ma obowiązek poinformować właściciela o usunięciu pojazdu oraz pouczyć go o skutkach jego nieodebrania we właściwym terminie.
Powiadomienie powinno mieć formę pisemną.
Zob. także:
Sposób doręczenia pisma w postępowaniu administracyjnym,
Doręczenie pisma stronie, jej przedstawicielowi lub pełnomocnikowi