SPS-024-5275/13 - Pomiar emisji hałasu z instalacji technicznej i urządzeń stacji benzynowej usytuowanej w terenie zabudowanym

_{Odpowiedź podsekretarza stanu w Ministerstwie Środowiska - z upoważnienia ministra - na zapytanie nr 5275 w sprawie pomiaru emisji hałasu z instalacji technicznej i urządzeń stacji benzynowej usytuowanej w terenie zabudowanym}

Jakkolwiek przepis art. 144 ust. 2 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. - Prawo ochrony środowiska (Dz. U. z 2008 r. Nr 25, poz. 150 z późn. zm.) stanowi, że eksploatacja instalacji powodująca emisję hałasu nie powinna powodować przekroczenia standardów jakości środowiska poza terenem, do którego prowadzący instalację posiada tytuł prawny, to uprzejmie wyjaśniam, że niniejszy przepis obowiązuje wówczas, gdy teren, na którym funkcjonuje instalacja, bezpośrednio graniczy z terenem faktycznie zagospodarowanym w sposób, ze względu na który został on objęty ustawową ochroną przed hałasem na podstawie przepisu art. 113 ust. 2 pkt 1 poprzez określenie akustycznego standardu jakości środowiska.

Do terenów, o których mowa w art. 113 ust. 2 pkt 1 ustawy - Prawo ochrony środowiska, zaliczają się tereny zabudowy mieszkaniowej, tereny szpitali i domów opieki społecznej, tereny budynków związanych ze stałym lub czasowym pobytem dzieci i młodzieży, tereny uzdrowiskowe, tereny rekreacyjno-wypoczynkowe oraz tereny mieszkaniowo-usługowe.

W przypadku gdy działki, na których są usytuowane budynki mieszkaniowe, oddzielają od działki, na której jest zlokalizowana instalacja (tu: stacja paliw), działki niezabudowane, obowiązek nieprzekraczania akustycznego standardu jakości środowiska, czyli dopuszczalnego poziomu hałasu w środowisku, obowiązuje na działkach zabudowanych, a nie na działkach niezabudowanych.

Stąd w rozważanym przypadku pomiar hałasu emitowanego do środowiska przez stację paliw powinien być dokonany na terenie faktycznie zabudowanym, a nie na terenie bezpośrednio graniczącym z terenem, do którego prowadzący tę stację posiada tytuł prawny.

Ochronie przed hałasem podlega bowiem środowisko, w rozumieniu faktycznie zagospodarowanych, w myśl art. 113 ust. 2 pkt 1, terenów, a nie zapisy miejscowych planów zagospodarowania przestrzennego.