IPPB2/415-282/10-2/MK - Obowiązki pracodawcy jako płatnika podatku dochodowego od osób fizycznych w związku z finansowaniem kosztów indywidualnych i ogólnych dotyczących udziału w spotkaniach związkowych członków organizacji związków zawodowych będących jednocześnie pracownikami.

Na podstawie art. 14b § 1 i § 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (tekst jedn. Dz. U. z 2005 r. Nr 8, poz. 60 z późn. zm.) oraz § 7 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 czerwca 2007 r. w sprawie upoważnienia do wydawania interpretacji przepisów prawa podatkowego (Dz. U. z 2007 r. Nr 112, poz. 770 z późn. zm.) Dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie działając w imieniu Ministra Finansów stwierdza, że stanowisko Spółki przedstawione we wniosku z dnia 25 marca 2010 r. (data wpływu 1 kwietnia 2010 r.) o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z finansowaniem kosztów indywidualnych i ogólnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych, członków organizacji związków zawodowych będących jednocześnie pracownikami Wnioskodawcy - jest prawidłowe.

W dniu 1 kwietnia 2010 r. został złożony ww. wniosek o udzielenie pisemnej interpretacji przepisów prawa podatkowego w indywidualnej sprawie dotyczącej podatku dochodowego od osób fizycznych w zakresie obowiązków płatnika w związku z finansowaniem kosztów indywidualnych i ogólnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych, członków organizacji związków zawodowych będących jednocześnie pracownikami Wnioskodawcy.

W przedmiotowym wniosku został przedstawiony następujący stan faktyczny.

W Sp. z o.o. (Spółka) działa kilka organizacji związkowych reprezentujących interesy pracowników zatrudnionych w Spółce, emerytów, osób świadczących na rzecz Spółki pracę na podstawie umowy cywilnoprawnej (tzw. kolektorzy fizyczni). Organizacje związkowe funkcjonują w oparciu o przepisy ustawy z dnia 23 maja 1991 r. o związkach zawodowych (tekst jedn. Dz. U. z 2001 r. Nr 79, poz. 854 z późn. zm.). Relacje pomiędzy Spółką a organizacjami związkowymi uregulowane zostały w zawartym na mocy przepisów działu jedenastego ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy (Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm. zwana dalej "Kp") Zakładowym Układzie Zbiorowym Pracy (zwany dalej "ZUZP"), w którym - wprowadzony został m.in. następujący zapis:

"§ 59. 1. Zarząd zobowiązuje się do pokrycia przez Spółkę kosztów przejazdów i pobytu członków organizacji związkowych, wypełniających zadania statutowe.

2. Koszty przejazdów i pobytu działaczy oddziałowych wg ustalonego preliminarza obciążają Centralę."

Spółka ustala rokrocznie kwotę, jaką przeznacza na pokrywanie kosztów funkcjonowania działających u niej organizacji związkowych (tzw. preliminarz). Z kwoty określonej w preliminarzu Spółka dokonuje płatności za zakup towarów i usług, z których faktycznie korzystają organizacje związkowe.

Zdarza się, że członkowie organizacji związkowych będący jednocześnie pracownikami Spółki uczestniczą w spotkaniach związkowych, mających na celu realizację celów statutowych tych organizacji. Z uczestnictwem w tych spotkaniach wiążą się pewne koszty, które można podzielić na tzw. koszty indywidualne udziału członka związku zawodowego w spotkaniu oraz tzw. koszty ogólne organizacji spotkań związkowych. Do kosztów indywidualnych zaliczyć można m.in. koszty podróży (dojazdu), wyżywienia, noclegu, ewentualnie diety przyznanej członkowi organizacji związkowej. Z kolei za przykład kosztów ogólnych mogą posłużyć wydatki na wynajem sali, catering i inne tego typu koszty, których nie sposób przypisać do konkretnego uczestnika spotkania związkowego.

W związku z powyższym zadano następujące pytania.

Zdaniem Wnioskodawcy:

Ad 1.

Pokrywanie przez Spółkę kosztów indywidualnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących jednocześnie pracownikami Spółki nie powoduje powstania po ich stronie przychodu pracowniczego.

Tym samym Spółka - jako płatnik - nie uwzględnia tych wydatków przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. W celu uzasadnienia prezentowanego stanowiska Wnioskodawca przedstawił następujące argumenty. Spółka pokrywa koszty indywidualne, gdyż ciąży na niej w tym zakresie prawny obowiązek. Wynika to stąd, że na mocy art. 240 § 1 pkt 2 Kp, ZUZP określa wzajemne zobowiązania stron tego układu. Spółka przyjęła na siebie obowiązek pokrywania kosztów przejazdów i pobytu członków organizacji związkowych, wypełniających zadania statutowe", do których bez wątpienia należą koszty indywidualne wymienione w części wniosku zawierającej opis stanu faktycznego. Realizacja przez Spółkę obowiązku, który ma swoje umocowanie w ustawie i ZUZP nie może prowadzić do powstania przychodu po stronie członków organizacji związkowych. Można w tym miejscu posłużyć się pewną analogią do omawianej sytuacji, jaka występuje przy pokrywaniu przez pracodawcę kosztów badań lekarskich nad pracownikiem, do których ponoszenia zobowiązany jest pracodawca - art. 229 § 6 Kp. Tak jak nie może być wątpliwości, że pokrycie przez pracodawcę kosztów badań lekarskich określonych w art. 229 § 6 Kp nie kreuje przychodu po stronie pracowników objętych tymi badaniami, tak samo pokrywanie przez Spółkę kosztów indywidualnych związanych z uczestnictwem członków organizacji związkowych w spotkaniach związkowych (działalność statutowa) nie może powodować powstanie u tych członków przychodu. Ponosząc koszty indywidualne Spółka realizuje tylko spoczywający na niej obowiązek wynikający z art. 240 § 1 pkt 2 Kp w zw. z § 59 ZUZP. Koszty indywidualne nie są ponoszone więc na zasadzie dobrowolności przez Spółkę.

Zwrócić także należy uwagę na fakt, że poniesienie kosztu indywidualnego ma na celu zapewnienie realizacji przez członka organizacji związkowej spoczywających na nim obowiązków statutowych związku zawodowego. Także i z tej perspektywy nie może być mowy o powstaniu u członka organizacji związkowej przychodu.

Stąd też, zdaniem Wnioskodawcy skoro poniesienie przez Spółkę kosztu indywidualnego nie rodzi powstania przychodu po stronie członka organizacji związkowej będącego pracownikiem Spółki, to automatycznie wydatki te nie wpłyną na wysokość zaliczek pobieranych przez Spółkę od wynagrodzenia wypłacanego pracownikom będącymi - jednocześnie członkami organizacji związkowych.

Dodatkowo, nawet w przypadku, gdyby hipotetycznie uznać, że poniesienie przez Spółkę kosztów indywidualnych może przyczynić się do powstania przychodu po stronie członka organizacji związkowej, to bez wątpienia przychód ten nie mógłby zostać zaliczony do źródła pracowniczych przychodów ze stosunku pracy. Wynika to stąd, że członkowie organizacji związkowych pełniąc swoje funkcje statutowe nie działają w charakterze pracowników Spółki, a tylko członków związków zawodowych. Tym samym, wszelkie świadczenia Spółki na rzecz członków organizacji związkowych poniesione tylko i wyłącznie w związku z pełnieniem przez te osoby funkcji związkowych, nie mogą być kwalifikowane jako świadczenia spełnione na rzecz pracowników.

Także więc i w świetle powyższej uwagi, nie będzie podstaw do kwalifikowania przez Spółkę ww. przychodów do kategorii przychodów pracowniczych. Nie powstanie tym samym po stronie Spółki obowiązek doliczania tych przychodów do przychodów pracowniczych, przez co nie wpłyną one na wysokość zaliczek odprowadzanych przez Spółkę działającą w charakterze płatnika od wynagrodzenia pracowników będących jednocześnie członkami zakładowych organizacji związkowych.

Ad 2.

W opinii Spółki pokrywanie przez nią kosztów ogólnych związanych z udziałem w spotkaniach związkowych członków organizacji związkowych będących jednocześnie pracownikami Spółki nie powoduje powstania po ich stronie przychodu pracowniczego. Tym samym Spółka - jako płatnik - nie uwzględnia tych wydatków przy obliczaniu zaliczek na podatek dochodowy od osób fizycznych. Przemawiają za tym następujące argumenty. Przede wszystkim będą miały tutaj odpowiednie zastosowanie uwagi poczynione przy prezentacji stanowiska Spółki dotyczącego odpowiedzi na pierwsze pytanie.

Dodatkowo trzeba zauważyć, że omawiana kategoria kosztów charakteryzuje się tym, że nie można ich przyporządkować konkretnemu członkowi organizacji związkowej. Przykładowo, wynajem sali na potrzeby spotkania członków organizacji związkowych przyczynia się do poniesienia przez Spółkę kosztu, którego wysokość jest pewną wartością stałą niezależną od liczby uczestniczących w spotkaniu osób. Dlatego nie można przypisać konkretnej osobie przychodu, a tym samym uwzględnić go przy obliczaniu wysokości zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych.

Mając na uwadze powyższe, Spółka wnosi o potwierdzenie prawidłowości swojego stanowiska przedstawionego w niniejszym wniosku.

W świetle obowiązującego stanu prawnego stanowisko Wnioskodawcy w sprawie oceny prawnej przedstawionego stanu faktycznego uznaje się za prawidłowe

Mając powyższe na względzie, stosownie do art. 14c § 1 Ordynacji podatkowej, odstąpiono od uzasadnienia prawnego dokonanej oceny stanowiska wnioskodawcy.

Interpretacja dotyczy zaistniałego stanu faktycznego przedstawionego przez Wnioskodawcę i stanu prawnego obowiązującego w dacie zaistnienia zdarzenia w przedstawionym stanie faktycznym.

Stronie przysługuje prawo do wniesienia skargi na niniejszą interpretację przepisów prawa podatkowego z powodu jej niezgodności z prawem. Skargę wnosi się do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie, ul. Jasna 2/4, 00-013 Warszawa po uprzednim wezwaniu na piśmie organu, który wydał interpretację w terminie 14 dni od dnia, w którym skarżący dowiedział się lub mógł się dowiedzieć o jej wydaniu - do usunięcia naruszenia prawa (art. 52 § 3 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.). Skargę do WSA wnosi się (w dwóch egzemplarzach - art. 47 ww. ustawy) w terminie trzydziestu dni od dnia doręczenia odpowiedzi organu na wezwanie do usunięcia naruszenia prawa, a jeżeli organ nie udzielił odpowiedzi na wezwanie, w terminie sześćdziesięciu dni od dnia wniesienia tego wezwania (art. 53 § 2 ww. ustawy).

Skargę wnosi się za pośrednictwem organu, którego działanie lub bezczynność są przedmiotem skargi (art. 54 § 1 ww. ustawy) na adres: Izba Skarbowa w Warszawie Biuro Krajowej Informacji Podatkowej w Płocku, ul. 1 Maja 10, 09-402 Płock.