Świecki Dariusz, Czynności procesowe obrońcy i pełnomocnika w sprawach karnych

Monografie
Opublikowano: WK 2015
Rodzaj:  monografia
Autor monografii:

Czynności procesowe obrońcy i pełnomocnika w sprawach karnych

Autor fragmentu:

Przedmowa

Udział obrońcy i pełnomocnika w sprawach karnych wiąże się z dokonywaniem czynności procesowych w ramach stosunku pełnomocnictwa. Wymaga to znajomości przepisów Kodeksu postępowania karnego oraz umiejętności ich interpretacji. Profesjonalny pełnomocnik powinien być zatem dobrze przygotowany do wykonywania swojego zawodu. W spełnieniu tych wymagań ma pomóc ta książka, której głównym celem jest analiza przepisów procesowych w aspekcie ich praktycznego stosowania. Nie można jednak pominąć zagadnień teoretycznych, bez których znajomości trudno jest zrozumieć istotę poszczególnych instytucji procesowych. Dlatego w niezbędnym zakresie i w skrótowej formie zostały przedstawione rozważania prawne, co w połączeniu z praktycznymi wskazówkami pozwala lepiej wyjaśnić znaczenie poszczególnych czynności procesowych podejmowanych przez obrońcę i pełnomocnika. Wskazano także najważniejsze orzeczenia Sądu Najwyższego dotyczące tych zagadnień procesowych, które wzbudzają wątpliwości interpretacyjne. W celu zwiększenia praktycznego waloru książki przedstawiono również zasady sporządzania podstawowych pism procesowych w formie ich wzorów, które dotyczą apelacji, kasacji, subsydiarnego i prywatnego aktu oskarżenia oraz powództwa cywilnego.

Układ książki został oparty na systematyce przepisów Kodeksu postępowania karnego. Na początku omówiono zagadnienia ogólne dotyczące statusu prawnego obrońcy i pełnomocnika w powiązaniu z zasadami prawa do obrony i kontradyktoryjności, a następnie wskazano podstawy nawiązania stosunku reprezentacji procesowej i zakresu uprawnień wynikających z pełnionej funkcji procesowej. W dalszej części przedstawiono czynności obrońcy i pełnomocnika w postępowaniu przygotowawczym, w którym ich udział, ze względu na zasadę tajności tego postępowania, jest znacznie ograniczony. Odrębnie omówiono nową i budzącą w praktyce wątpliwości interpretacyjne instytucję subsydiarnego aktu oskarżenia. W postępowaniu sądowym czynności obrońcy i pełnomocnika przedstawiono w poszczególnych stadiach tego postępowania, tj. przed sądem pierwszej i drugiej instancji, z uwzględnieniem udziału w posiedzeniach i rozprawie głównej, a także w wypadku uruchomienia trybów konsensualnych. Omówiono również udział obrońcy i pełnomocnika w postępowaniach szczególnych.

W odniesieniu do postępowania odwoławczego odrębnie przedstawiono czynności związane z wszczęciem kontroli apelacyjnej oraz zagadnienia ogólne dotyczące prawa, terminu i sposobu wniesienia środków odwoławczych. Szczegółowo omówiono warunki formalne środka odwoławczego z uwzględnieniem jego kierunku, a także przedstawiono zagadnienie granic kontroli odwoławczej wyznaczanych przez skarżącego, jak również wtedy, gdy sąd działa z urzędu. Czynności obrońcy i pełnomocnika w postępowaniu odwoławczym wiążą się też z występowaniem przed sądem odwoławczym. W tym aspekcie przedstawiono przebieg posiedzenia zażaleniowego i rozprawy apelacyjnej.

W podobny sposób zaprezentowano czynności obrońcy i pełnomocnika w wypadku skorzystania z nadzwyczajnych środków zaskarżenia. Przedstawione zostały zasady wnoszenia kasacji i występowania z wnioskiem o wznowienie postępowania oraz wymogi, jakie muszą spełniać te środki zaskarżenia. Wskazano również możliwe sposoby ich rozstrzygnięcia w powiązaniu z prawem do udziału w czynnościach sądu. Dotyczy to zwłaszcza kwestii stawiennictwa obrońcy i pełnomocnika na rozprawę kasacyjną.

W końcowej części książki omówiono czynności obrońcy i pełnomocnika w postępowaniach wszczętych po uprawomocnieniu się orzeczenia.

Odrębnie przedstawiono zagadnienia dotyczące kosztów procesu w rozbiciu na poszczególne etapy postępowania sądowego, a więc przed sądem pierwszej i drugiej instancji oraz w wypadku wniesienia nadzwyczajnych środków zaskarżenia. Reguły rządzące tymi kosztami omówiono z uwzględnieniem kosztów pomocy prawnej udzielanej przez adwokata lub radcę prawnego ustanowionego z wyboru albo wyznaczonego z urzędu.

W tym wydaniu uwzględniono nowelizację do Kodeksu postępowania karnego wprowadzoną ustawą z 27 września 2013 r. o zmianie ustawy – Kodeks postępowania karnego oraz niektórych innych ustaw (Dz. U. z 2013 r., poz. 1247), która w zasadniczej części wchodzi w życie 1 lipca 2015 r. Przedstawiono także propozycje dalszych zmian Kodeksu zawarte w projekcie ustawy o zmianie ustawy – Kodeks karny oraz innych ustaw (druk sejmowy nr 2393).

Ze względu na znaczną liczbę przepisów, które ulegną zmianie, a także ich znaczenie i rangę w nowym modelu postępowania sądowego w aspekcie zwiększonej kontradyktoryjności przedstawiono obecny i przyszły stan prawny równolegle. W ten sposób starano się osiągnąć kilka celów. Po pierwsze, zostały wskazane przepisy, które ulegają nowelizacji, oraz te, które są „nowe”, co pozwoli na poznanie nadchodzących zmian. Po drugie, wprowadzone zmiany zostały omówione przy okazji analizy obowiązujących przepisów, co umożliwia porównanie stanu prawnego przed nowelizacją i po niej. Po trzecie, ze względu na treść przepisów przejściowych do ustawy nowelizacyjnej po 1 lipca 2015 r. będą miały zastosowanie przepisy zarówno „stare”, jak i „nowe”, co zwiększa walor aktualności książki.

Na zakończenie tego wprowadzenia należy wyrazić nadzieję, że niniejsze opracowanie okaże się pomocne dla praktyków w stosowaniu przepisów Kodeksu postępowania karnego.

Książka uwzględnia stan prawny oraz orzecznictwo Sądu Najwyższego na 1 stycznia 2015 r.

Dariusz Świecki

Autor fragmentu:

RozdziałI
Zagadnienia ogólne

1.Zasada kontradyktoryjności i zasada prawa do obrony

ZASADA KONTRADYKTORYJNOŚCI

Zasada kontradyktoryjności to dyrektywa, w myśl której proces jest prowadzony w formie sporu równouprawnionych stron przed bezstronnym sądem. Zasada ta oparta została na rozdzieleniu funkcji procesowych – oskarżenia, obrony i orzekania. Funkcje te wykonywane są przez różne podmioty. W ramach wykonywania funkcji oskarżenia występuje oskarżyciel, a funkcję obrony realizuje oskarżony. Oskarżony ma prawo do obrony, które uprawnia do korzystania z pomocy obrońcy. Udział obrońcy w procesie karnym wynika z zasady prawaw do obrony. Natomiast zasada kontradyktoryjności wymaga, aby podmiot inny niż oskarżony – który ma z oskarżonym prowadzić równorzędny spór – miał również uprawnienie do korzystania z pomocy prawnej w procesie. Dlatego też ustawodawca przyznał mu prawo do pełnomocnika. Tak więc w procesie po stronie oskarżonego występuje obrońca, pełnomocnik zaś reprezentuje inne strony niż oskarżony oraz podmioty niebędące stronami. Nie dotyczy to jednak oskarżyciela...

Pełna treść dostępna po zalogowaniu do LEX