Pawlonka Piotr, Glosa do wyroku SN z dnia 12 października 2010 r., III KK 76/10

Sąd Najwyższy w glosowanym orzeczeniu przedstawił rozważania dotyczące wzajemnej relacji przepisów art. 191 § 1 i 2 oraz art. 282 k.k. Powołana kwestia często pojawia się w procesach karnych, w których oskarżonym zarzucono czyn zabroniony z art. 282 k.k., tj. przestępstwo wymuszenia rozbójniczego. W takich przypadkach dążenia obrony najczęściej sprowadzają się bowiem do próby przekonania sądu, iż działanie oskarżonych zmierzało do bezprawnego wyegzekwowania od pokrzywdzonego istniejącej wierzytelności, nie zaś do doprowadzenia go przemocą, groźbą zamachu na życie lub zdrowie albo gwałtownego zamachu na mienie do określonego rozporządzenia mieniem. Porównanie ustawowego zagrożenia karą obu wyżej wymienionych przestępstw nie pozostawia bowiem wątpliwości, iż ustawowe zagrożenie przewidziane w przepisie art. 191 § 2 k.k. jest zdecydowanie korzystniejsze dla oskarżonego.

W powyższym kontekście analizowany wyrok Sądu Najwyższego posiada istotny walor praktyczny. Ponadto jeśli mieć na uwadze...