Warylewski Jarosław Krzysztof, Glosa do wyroku s.apel. z dnia 14 kwietnia 1999 r., II AKa 49/99

1. Bezpośrednim powodem mojego zainteresowania się tym wyrokiem jest fakt, że wśród tezowanych i publikowanych orzeczeń Sądu Najwyższego oraz sądów apelacyjnych te, które dotyczą zgody pokrzywdzonego, są prawdziwym ewenementem. Dlatego też - jak uważam - każde, które odnosi się do tego kontratypu, zasługuje na uwagę i skomentowanie.

Na wstępie należy też zaznaczyć, że glosowany wyrok Sądu Apelacyjnego w Krakowie jest bezsprzecznie trafny, jeżeli idzie o istotę rozstrzygnięcia w tej sprawie, jednak lektura uzasadnienia pozostawia pewien niedosyt, wobec braku rozwinięcia niektórych poruszonych w nim wątków. W szczególności chciałbym zająć się tymi, które związane są z kontratypem zgody pokrzywdzonego.

2. Podstawowym problemem, jaki był rozstrzygany w tej sprawie, jest sposób kwalifikacji prawnej zachowania sprawcy, który powoduje u pokrzywdzonego naruszenie czynności narządu ciała lub rozstrój zdrowia trwający nie dłużej niż 7 dni, czego następstwem, wskutek upadku, jest śmierć...