Orłowski Łukasz, Pojęcie tzw. efektów brokerskich

Zgodnie z założeniami ustawodawcy profesjonalny pośrednik ubezpieczeniowy funkcjonuje na rynku za wynagrodzeniem. Świadczenie wypłacane jest przez ubezpieczyciela, a swoje źródło ma poza porozumieniem kurtażowym. Przesłanką otrzymania wynagrodzenia jest umocowanie profesjonalnego pośrednika do działania przez podmiot poszukujący ochrony ubezpieczeniowej i powstanie stosunku zobowiązaniowego, który staje się warunkiem wypłaty świadczenia przez ubezpieczyciela. Celem niniejszej publikacji jest próba odpowiedzi na pytanie badawcze, czy stosunek obligacyjny, który łączy brokera ubezpieczeniowego z ubezpieczającym, ma charakter dzieła, czy rezultatu. Wydaje się też, że inaczej należy zdefiniować powiązanie wynagrodzenia za osiągnięcie rezultatu, bez przymusu jego osiągnięcia, aniżeli wynagrodzenie za osiągnięcie rezultatu jedynie w sytuacji osiągnięcia tytułowych „efektów”. W końcu trudno uznać, że profesjonalny pośrednik ubezpieczeniowy zobowiązuje się wobec podmiotu poszukującego ochrony ubezpieczeniowej do zawarcia stosunku zobowiązaniowego. Autorowi przyświeca także cel odpowiedzi na pytania, czym są tytułowe „efekty brokerskie” i jakie są przesłanki ich osiągnięcia. Uprawniają one bowiem brokera ubezpieczeniowego do uzyskania kurtażu od ubezpieczyciela. Do weryfikacji hipotez badawczych wykorzystano metodę dogmatycznoprawną i empirycznoprawną.