Szpyrka Michalina, Talaga Robert, Orzecznictwo Sądu Najwyższego i Naczelnego Sądu Administracyjnego

1. Wynagrodzenie prowizyjne (prowizja), stanowiące wynagrodzenie z tytułu udzielenia pożyczki, przewidziane w umowie pożyczki, do której mają zastosowanie przepisy ustawy z 12.05.2011 r. o kredycie konsumenckim , nie jest świadczeniem głównym w rozumieniu art. 385¹ § 1 Kodeksu cywilnego .

2. Okoliczność, że pozaodsetkowe koszty kredytu konsumenckiego nie przekraczają wysokości określonej w art. 36a ust. 1 i 2 u.k.k., nie wyłącza oceny, czy postanowienia określające te koszty są niedozwolone (art. 385¹ § 1 k.c.).

Omawiana uchwała Sądu Najwyższego zapadła w sprawie, w której P. Polska S.A. w B. (powód) domagał się zasądzenia od K. L. (pozwana) kwoty 9070,43 zł z ustawowymi odsetkami. Sąd I instancji ustalił, że strony w dniu 20.02.2018 r. zawarły umowę pożyczki w kwocie 4000 zł, na okres 30 miesięcy. Całkowity koszt pożyczki określono na kwotę 5060 zł. Obejmował on opłatę przygotowawczą (129 zł), wynagrodzenie prowizyjne (3271 zł), wynagrodzenie za przyznanie na wniosek pożyczkobiorcy...