Kalus Jeremiasz, Szymczyk Przemysław, Jednostki samorządu terytorialnego a niedozwolona optymalizacja podatkowa - obowiązki raportowe w zakresie MDR

Dyrektywa Rady (UE) 2018/822 z 25.05.2018 r. zmieniająca dyrektywę 2011/16/UE w zakresie obowiązkowej automatycznej wymiany informacji w dziedzinie opodatkowania w odniesieniu do podlegających zgłoszeniu uzgodnień transgranicznych – dalej dyrektywa 2018/822 – wprowadzająca do unijnego systemu prawnego regulacje w zakresie obowiązkowego raportowania schematów podatkowych była jedną z istotnych zmian w zakresie prawa fiskalnego. Powyższy akt stanowił niejako przełom w walce z tzw. agresywną optymalizacją podatkową i ustanawiał w tym zakresie rozbudowane obowiązki raportowe zarówno dla samych podatników, jak i ich profesjonalnych pełnomocników. Polska, która jako pierwsze państwo w UE wdrożyła powyższe przepisy do rodzimego ustawodawstwa, stała się niejako prekursorem w praktyce ich stosowania. Niestety implementacji przedmiotowych regulacji towarzyszyły kontrowersje, w tym dotyczące zarzutów w przedmiocie konstytucyjności części rozwiązań. Jednym ze szczególnie problematycznych zagadnień w tym obszarze było objęcie nowym ustawodawstwem także jednostek samorządu terytorialnego (JST). Pojawiły się liczne wątpliwości, czy tego typu podmioty mają realną możliwość i rzeczywisty interes w stosowaniu zabiegów o charakterze agresywnej optymalizacji podatkowej. W artykule poddano analizie powyższe kwestie, w tym przez ocenę regulacji Rozdziału 11a Działu III ustawy z 29.08.1997 r. – Ordynacja podatkowa – dalej o.p. – dyrektywy 2018/822, jak również aktów i rozstrzygnięć powstałych w procesie implementacji przepisów o MDR oraz danych statystycznych i innych źródeł odnoszących się do omawianej tematyki. W artykule przybliżono ponadto i dokonano oceny przykładowych działań podejmowanych przez JST, które mogą być kwalifikowane jako schemat podatkowy, a także zidentyfikowano te daniny publicznoprawne, gdzie może dochodzić do agresywnej optymalizacji podatkowej.