Zapasy paliw w przedsiębiorstwach energetycznych.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2023.2002 t.j.

Akt obowiązujący

Wersja od: 26 września 2023 r.

ROZPORZĄDZENIE

MINISTRA GOSPODARKI, PRACY I POLITYKI SPOŁECZNEJ ¹

z dnia 12 lutego 2003 r.

w sprawie zapasów paliw w przedsiębiorstwach energetycznych

Na podstawie art. 10 ust. 6 ustawy z dnia 10 kwietnia 1997 r. - Prawo energetyczne (Dz. U. z 2022 r. poz. 1385, z późn. zm.) zarządza się, co następuje:

§ 1. Rozporządzenie określa:

1) wielkości zapasów paliw, jakie jest obowiązane utrzymywać przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła, zwanych dalej "zapasami";

2) sposób gromadzenia zapasów;

3) szczegółowy tryb przeprowadzania kontroli stanu zapasów.

§  2. 

1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem energii elektrycznej w jednostkach wytwórczych centralnie dysponowanych wykorzystujących węgiel kamienny, węgiel brunatny oraz olej opałowy utrzymuje zapasy tych paliw w ilości odpowiadającej co najmniej:

1) dla węgla kamiennego:

a) trzydobowemu zużyciu, jeżeli węgiel kamienny jest dostarczany przy użyciu taśmociągów do miejsca składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, bezpośrednio z wydobywającej go kopalni, a dostawca w umowie sprzedaży zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym na okres nie krótszy niż rok zobowiąże się do gromadzenia i utrzymywania zapasów na składowisku dostępnym w każdym czasie na potrzeby tego przedsiębiorstwa, w ilości co najmniej czternastodobowego zużycia,

b) piętnastodobowemu zużyciu, jeżeli węgiel kamienny jest dostarczany transportem kolejowym lub samochodowym oraz przy użyciu taśmociągów do miejsca składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, a odległość składowiska zapasów węgla kamiennego od wydobywających go kopalń, które dostarczają łącznie 70% przewidywanego zużycia węgla kamiennego, jest nie większa niż 70 km,

c) dwudziestodobowemu zużyciu, jeżeli zapasy węgla kamiennego znajdują się w miejscu składowania znajdującym się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, a ich dostarczanie nie spełnia warunków określonych w lit. a i b;

2) dla węgla brunatnego - piętnastodobowemu zużyciu;

3) dla olejów opałowych, gdy stanowią one podstawowe źródło energii pierwotnej - piętnastodobowemu zużyciu, jeżeli olej opałowy jest dostarczany transportem kolejowym lub samochodowym do miejsca składowania sąsiadującego z miejscem wytwarzania energii.

1a. W przypadkach, o których mowa w ust. 1 pkt 1 lit. b oraz pkt 2, uwzględnia się zapasy utrzymywane przez dostawcę, na podstawie umowy sprzedaży zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym na okres nie krótszy niż rok, jeżeli transport węgla kamiennego lub węgla brunatnego od dostawcy do miejsca jego składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii jest realizowany w sposób zapewniający utrzymanie ciągłości dostaw paliwa dla przedsiębiorstwa energetycznego, przy użyciu środków transportu przeznaczonych i wykorzystywanych wyłącznie w tym celu.

2. Za zapas węgla brunatnego gromadzony i utrzymywany przez dostawcę może być uznany węgiel brunatny w złożu odkrywkowej kopalni węgla brunatnego, przygotowany do wydobycia i dostarczenia do miejsca składowania sąsiadującego z miejscem wytwarzania energii.

3. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne zużywa węgiel kamienny, brunatny oraz olej opałowy, zapasy poszczególnych rodzajów tych paliw są utrzymywane w ilości ustalonej w sposób określony w ust. 1.

§  2a. 

1. Przedsiębiorstwo energetyczne zajmujące się wytwarzaniem ciepła, w tym ciepła wytwarzanego w kogeneracji, lub energii elektrycznej w jednostkach wytwórczych innych niż wskazane w § 2 ust. 1 wykorzystujących węgiel kamienny, węgiel brunatny oraz olej opałowy utrzymuje zapasy tych paliw w ilości odpowiadającej co najmniej:

1) dla węgla kamiennego:

a) trzydobowemu zużyciu, jeżeli węgiel kamienny jest dostarczany przy użyciu taśmociągów do miejsca składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, bezpośrednio z wydobywającej go kopalni, a dostawca w umowie sprzedaży zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym na okres nie krótszy niż rok zobowiąże się do gromadzenia i utrzymywania zapasów na składowisku dostępnym w każdym czasie na potrzeby tego przedsiębiorstwa, w ilości co najmniej czternastodobowego zużycia,

b) dwudziestodobowemu zużyciu, jeżeli węgiel kamienny jest dostarczany transportem kolejowym lub samochodowym oraz przy użyciu taśmociągów do miejsca składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, a odległość składowiska zapasów węgla kamiennego od wydobywających go kopalń, które dostarczają łącznie 70% przewidywanego zużycia węgla kamiennego, jest nie większa niż 70 km,

c) trzydziestodobowemu zużyciu, jeżeli zapasy węgla kamiennego znajdują się w miejscu składowania znajdującym się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii, a ich dostarczanie nie spełnia warunków określonych w lit. a i b;

2) dla węgla brunatnego - dwudziestodobowemu zużyciu;

3) dla olejów opałowych - dwudziestodobowemu zużyciu, jeżeli olej opałowy jest dostarczany transportem kolejowym lub samochodowym do miejsca składowania sąsiadującego z miejscem wytwarzania energii.

2. W przypadku, o którym mowa w ust. 1 pkt 2, uwzględnia się zapasy utrzymywane przez dostawcę, na podstawie umowy sprzedaży zawartej z przedsiębiorstwem energetycznym na okres nie krótszy niż rok, jeżeli transport węgla brunatnego od dostawcy do miejsca jego składowania znajdującego się w odległości nie większej niż 10 km od miejsca wytwarzania energii jest realizowany w sposób zapewniający utrzymanie ciągłości dostaw paliwa dla przedsiębiorstwa energetycznego, przy użyciu środków transportu przeznaczonych i wykorzystywanych wyłącznie w tym celu.

3. Za zapas węgla brunatnego gromadzony i utrzymywany przez dostawcę może być uznany węgiel brunatny w złożu odkrywkowej kopalni węgla brunatnego, przygotowany do wydobycia i dostarczenia do miejsca składowania sąsiadującego z miejscem wytwarzania energii.

4. W przypadku gdy przedsiębiorstwo energetyczne zużywa węgiel kamienny, węgiel brunatny oraz olej opałowy, zapasy poszczególnych rodzajów tych paliw są utrzymywane w ilości ustalonej w sposób określony w ust. 1.

§  2b. 

1. W przypadku gdy w przedsiębiorstwie energetycznym, o którym mowa w § 2 ust. 1, zapasy paliw przekroczą 75% pojemności miejsc składowania znajdujących się w odległości nie większej niż 10 km i jednocześnie będą stanowiły co najmniej 75% zapasów wymaganych, o których mowa w § 2 ust. 1, przedsiębiorstwo to może utrzymywać pozostałe 25% zapasów wymaganych w miejscach składowania znajdujących się w odległości większej niż 10 km i mniejszej niż 200 km.

2. Jeżeli zapasy paliw są utrzymywane w odległości, o której mowa w ust. 1, przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w § 2 ust. 1, zapewnia możliwość ich transportu z miejsca składowania do miejsca wytwarzania energii elektrycznej w terminie 7 dni.

3. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w § 2 ust. 1, przekazuje Prezesowi Urzędu Regulacji Energetyki, zwanemu dalej "Prezesem URE", dokumenty potwierdzające, że zapasy znajdują się w odległości, o której mowa w ust. 1, nie później niż w terminie 7 dni przed rozpoczęciem miesiąca, w którym zapasy są utrzymywane na warunkach określonych w ust. 1 i 2.

§ 2c. Jeżeli przedsiębiorstwo energetyczne jest jednocześnie przedsiębiorstwem energetycznym, o którym mowa w § 2 ust. 1 i § 2a ust. 1, utrzymuje ono zapasy paliw na warunkach określonych w § 2 i § 3.

§  3. 

1. Zużycie dobowe, o którym mowa w § 2 ust. 1, w poszczególnych miesiącach ustala się według wzoru:

gdzie poszczególne symbole oznaczają:

C_min. - zużycie dobowe paliwa [t],

ɳ - średnie zużycie dobowe paliwa wymagane do produkcji 1 MWh energii elektrycznej brutto w danym miesiącu w trzech ostatnich latach [t/MWh],

t_doba - liczba godzin w dobie [h],

P_zainst. - moc zainstalowana jednostki wytwórczej na wymagany okres w zakresie wykorzystywanego paliwa [MW],

W_sezonowy - współczynnik sezonowy, który wynosi:

1) 1,1 - w listopadzie;

2) 1,2 - w grudniu;

3) 1,3 - w styczniu;

4) 1,0 - w lutym;

5) 0,8 - w marcu;

6) 0,8 - w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 30 września;

7) 1,0 - w październiku.

2. W przypadku gdy:

1) przedsiębiorstwo energetyczne rozpoczyna działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub wykonuje tę działalność w okresie krótszym niż trzy lata lub

2) występuje zmiana wielkości zużycia paliw w przedsiębiorstwie energetycznym w wyniku uruchomienia nowych lub zmodernizowanych urządzeń lub zmiany rodzaju lub jakości zużywanych paliw, lub

3) występuje zmiana wielkości zużycia paliw w przedsiębiorstwie energetycznym w wyniku planowanego wycofania z eksploatacji urządzeń

- średnie zużycie dobowe paliwa w okresach, o których mowa w ust. 1, ustala się jako planowane wielkości średniego dobowego ich zużycia w tych okresach, uwzględniającego zmiany mocy zainstalowanej.

§  3a. 

1. Zużycie dobowe, o którym mowa w § 2a ust. 1, w poszczególnych miesiącach ustala się w następujący sposób:

1) od dnia 1 września do dnia 31 marca - jako iloczyn średniego zużycia dobowego w okresie od dnia 1 listopada do dnia 31 marca w trzech ostatnich sezonach grzewczych i współczynnika sezonowego wynoszącego w poszczególnych miesiącach:

a) 1,1 - we wrześniu,

b) 1,2 - w październiku,

c) 1,3 - w listopadzie,

d) 1,3 - w grudniu,

e) 1,2 - w styczniu,

f) 1,0 - w lutym,

g) 0,8 - w marcu;

2) od dnia 1 kwietnia do dnia 31 sierpnia - jako iloczyn średniego zużycia dobowego w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 31 października w trzech ostatnich latach i współczynnika sezonowego wynoszącego w poszczególnych miesiącach:

a) 0,8 - w okresie od dnia 1 kwietnia do dnia 31 lipca,

b) 1,0 - w sierpniu.

2. W przypadku gdy:

1) przedsiębiorstwo energetyczne rozpoczyna działalność gospodarczą w zakresie wytwarzania energii elektrycznej lub ciepła, w tym ciepła wytwarzanego w kogeneracji, lub wykonuje tę działalność w okresie krótszym niż trzy lata lub

2) występuje zmiana wielkości zużycia paliw w przedsiębiorstwie energetycznym w wyniku uruchomienia nowych lub zmodernizowanych urządzeń lub zmiany rodzaju lub jakości zużywanych paliw, lub

3) występuje zmiana wielkości zużycia paliw w przedsiębiorstwie energetycznym w wyniku planowanego wycofania z eksploatacji urządzeń

- średnie zużycie dobowe paliwa w okresach, o których mowa w ust. 1, ustala się jako planowane wielkości średniego dobowego ich zużycia w tych okresach.

3. Przedsiębiorstwo energetyczne, o którym mowa w § 2a ust. 1, które dokonuje zmiany źródła energii pierwotnej w terminie:

1) od 90. dnia kalendarzowego do 60. dnia kalendarzowego poprzedzającego dzień rozpoczęcia dostaw energii lub ciepła z nowej jednostki wytwórczej do sieci,

2) od 59. dnia kalendarzowego do dnia poprzedzającego dzień rozpoczęcia dostaw energii lub ciepła z nowej jednostki wytwórczej do sieci

- może utrzymywać zapasy paliw na poziomie nie mniejszym niż odpowiednio 50% i 25% poziomu określonego w ust. 1 albo 2.

§ 4. Zapasy paliw gromadzi się w magazynach, w zbiornikach i na składowiskach w sposób zapewniający:

1) bezpieczeństwo osób i składowania;

2) ochronę środowiska;

3) zminimalizowanie utraty parametrów jakościowych paliwa;

4) składowanie i pobieranie paliw w sposób ciągły przez cały rok, z zastrzeżeniem § 2 ust. 1a i 2 oraz § 2a ust. 2 i 3.

§ 4a. Kontrolę stanu zapasów paliw przeprowadza się w siedzibie:

1) Prezesa URE na podstawie dokumentów i wyjaśnień dotyczących ewidencjonowania zapasów, złożonych na piśmie na jego żądanie, lub

2) przedsiębiorstwa energetycznego lub miejscach gromadzenia i utrzymywania zapasów.

§  5. 

1. Przedsiębiorstwo energetyczne zapewnia osobom przeprowadzającym kontrolę stanu zapasów dostęp do miejsc ich gromadzenia i utrzymywania oraz wykonywanie niezbędnych czynności kontrolnych.

2. Czynności kontrolne przeprowadza się w obecności upoważnionego przedstawiciela kontrolowanego przedsiębiorstwa energetycznego, który udziela także ustnych i pisemnych wyjaśnień oraz przedstawia dokumenty dotyczące ewidencjonowania zapasów.

3. Kontrolujący w protokole z przeprowadzonej kontroli zamieszcza:

1) ustalenia dotyczące rzeczywistego stanu zapasów i ich zgodności z wielkościami ustalanymi zgodnie z § 2 i § 3 lub § 2a i § 3a;

2) wnioski i zalecenia;

3) pouczenie o sposobie i terminie złożenia wyjaśnień i zastrzeżeń co do jego treści.

4. Termin do złożenia wyjaśnień lub zastrzeżeń, o których mowa w ust. 3 pkt 3, nie może być dłuższy niż 14 dni od dnia doręczenia protokołu z przeprowadzonej kontroli.

5. Protokół z przeprowadzonej kontroli sporządza się w dwóch jednobrzmiących egzemplarzach.

§ 6. Informacje uzyskane w trakcie kontroli mogą być udostępniane osobom trzecim z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych i innych informacji prawnie chronionych.

§ 7. Traci moc rozporządzenie Ministra Gospodarki z dnia 20 kwietnia 1998 r. w sprawie wielkości, sposobu gromadzenia oraz kontroli stanu zapasów paliw w przedsiębiorstwach energetycznych zajmujących się wytwarzaniem energii elektrycznej lub ciepła oraz wydobywaniem i dystrybucją paliw gazowych (Dz. U. poz. 332 oraz z 2000 r. poz. 1079).

§ 8. Rozporządzenie wchodzi w życie po upływie 30 dni od dnia ogłoszenia.

¹ Minister Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej kieruje działem administracji rządowej - gospodarka, na podstawie § 1 ust. 2 pkt 1 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 7 stycznia 2003 r. w sprawie szczegółowego zakresu działania Ministra Gospodarki, Pracy i Polityki Społecznej (Dz. U. Nr 1, poz. 5).