Art. 2. - Zaliczanie na poczet ceny sprzedaży albo opłat z tytułu użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2004.6.39

Akt utracił moc

Wersja od: 30 kwietnia 2005 r.

Art.  2.

1. Prawo do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego przysługuje właścicielom tych nieruchomości, jeżeli spełniają łącznie następujące warunki:

1) zamieszkiwali w dniu 1 września 1939 r. na terenach, o których mowa w art. 1, byli w tym dniu obywatelami polskimi i opuścili te tereny w związku z wojną rozpoczętą w 1939 r.;

2) posiadają obywatelstwo polskie;

3) 2 (utracił moc).

2. 3 W razie śmierci właściciela nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego, prawo do zaliczenia wartości nieruchomości przysługuje łącznie wszystkim jego spadkobiercom, jeżeli posiadają oni obywatelstwo polskie i zamieszkują na stałe w Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy albo jednemu z nich wskazanemu przez pozostałych spadkobierców. Wskazanie osoby uprawnionej następuje przez złożenie oświadczenia z podpisem notarialnie poświadczonym.

3. Prawo do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego, stwierdzone na podstawie odrębnych przepisów oraz na podstawie niniejszej ustawy, z zastrzeżeniem ust. 2, jest niezbywalne.

4. 4 Prawo do zaliczenia wartości nieruchomości pozostawionych poza obecnymi granicami państwa polskiego nie przysługuje osobie, która na podstawie odrębnych przepisów, w tym przepisów o gospodarce nieruchomościami, o przeprowadzeniu reformy rolnej lub o ustroju rolnym i osadnictwie, nabyła na własność albo w użytkowanie wieczyste nieruchomości Skarbu Państwa, w ramach świadczeń przewidzianych w umowach, o których mowa w art. 1.

² Art. 2 ust. 1 pkt 3 został uznany za niezgodny z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32 oraz art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r. (Dz.U.04.273.2722). Zgodnie z tym wyrokiem wymieniony wyżej przepis traci moc z dniem 27 grudnia 2004 r.

³ Z dniem 27 grudnia 2004 r. art. 2 ust. 2 w części stanowiącej zwrot: "i zamieszkują na stałe w Rzeczypospolitej Polskiej co najmniej od dnia wejścia w życie niniejszej ustawy" został uznany za niezgodny z art. 2, art. 31 ust. 3, art. 32 oraz art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r. (Dz.U.04.273.2722).

⁴ Z dniem 27 grudnia 2004 r. art. 2 ust. 4 w zakresie, w jakim dotyczy osób, które na podstawie odrębnych przepisów nabyły na własność lub w użytkowanie wieczyste nieruchomości Skarbu Państwa w ramach świadczeń przewidzianych w umowach, o których mowa w art. 1 tej ustawy, o wartości niższej niż wynikająca z obowiązujących przepisów o prawie zaliczenia, został uznany za niezgodny z z art. 2, art. 32 w związku z art. 64 ust. 1 i 2 Konstytucji RP, wyrokiem Trybunału Konstytucyjnego z dnia 15 grudnia 2004 r. (Dz.U.04.273.2722).