Wyrok Trybunału Konstytucyjnego, sygn. akt P. 6/2001.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2001.131.1478

Akt jednorazowy

Wersja od: 16 listopada 2001 r.

WYROK

TRYBUNAŁU KONSTYTUCYJNEGO

z dnia 8 listopada 2001 r.

sygn. akt P. 6/2001.

Trybunał Konstytucyjny w składzie:

Janusz Trzciński - przewodniczący,

Zdzisław Czeszejko-Sochacki - sprawozdawca,

Jadwiga Skórzewska-Łosiak,

Jerzy Stępień,

Marian Zdyb,

protokolant: Dorota Hajduk,

po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 8 listopada 2001 r. pytania prawnego Sądu Rejonowego we Włoszczowie Wydział III Rodzinny i Nieletnich, z udziałem umocowanych przedstawicieli uczestników postępowania: wnioskodawcy i Prokuratora Generalnego, o udzielenie odpowiedzi "czy art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230 ze zm.), w zakresie, w jakim wyłącza uprawnienie osoby zobowiązanej do poddania się leczeniu odwykowemu do złożenia wniosku o zmianę przez sąd postanowienia w przedmiocie rodzaju zakładu leczenia odwykowego, jest zgodny z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 i art. 31 ust. 3 w związku z art. 2 i art. 30 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej",

orzeka:

1. Art. 34 ust. 2 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. Nr 35, poz. 230, z 1984 r. Nr 34, poz. 184, z 1987 r. Nr 33, poz. 180, z 1989 r. Nr 35, poz. 192, z 1990 r. Nr 34, poz. 198, Nr 73, poz. 431, z 1991 r. Nr 73, poz. 321 i Nr 94, poz. 419, z 1993 r. Nr 40, poz. 184, z 1996 r. Nr 127, poz. 593, z 1997 r. Nr 88, poz. 554, Nr 113, poz. 732 i Nr 121, poz. 770, z 1998 r. Nr 106, poz. 668, z 2000 r. Nr 12, poz. 136 i Nr 120, poz. 1268 oraz z 2001 r. Nr 60, poz. 610), w zakresie, w jakim wyłącza uprawnienie osoby zobowiązanej do poddania się leczeniu odwykowemu do złożenia wniosku o zmianę przez sąd postanowienia w przedmiocie rodzaju zakładu leczenia odwykowego, jest niezgodny z art. 45 ust. 1, art. 77 ust. 2 w związku z art. 2 i art. 30 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.

2. Art. 34 ust. 2 powołanej w pkt 1 ustawy nie jest niezgodny z art. 31 ust. 3 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej.