§ 2. - Wykonanie ustawy o podatku od spadków i darowizn.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1975.46.256

Akt utracił moc

Wersja od: 2 kwietnia 1982 r.

§  2.

1. Wartość świadczeń powtarzających się przyjmuje się do podstawy opodatkowania podatkiem od spadków i darowizn w wysokości rocznego świadczenia pomnożonej:

1) w razie ustanowienia świadczeń na czas ściśle określony, jednak nie krótszy niż 40 lat - przez 25,

2) w razie ustanowienia świadczeń na czas ściśle określony co do liczby lat lub ich części, jednak nie dłuższy niż 40 lat - przez tę liczbę lat lub ich części, najwyżej jednak przez 22,

3) w razie ustanowienia świadczeń na czas nieokreślony, jednak nie ograniczony do czasu życia jednej lub więcej osób - przez 5.

2. W razie ustanowienia świadczeń na czas nieokreślony, nie ograniczony jednak do czasu życia jednej lub więcej osób, jeżeli równocześnie oznaczono termin, do którego świadczenie trwać będzie niewątpliwie, wartość rocznego świadczenia mnoży się przez liczbę lat oznaczonego okresu trwania świadczeń lub ich części, a za dalszy okres wartość rocznego świadczenia mnoży się przez 5, łącznie jednak najwyżej przez 22.