Szczegółowe zasady i miejsce przechowywania w postępowaniu karnym przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia oraz warunki i sposób ich zniszczenia.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2003.108.1025

Akt utracił moc
Wersja od: 26 czerwca 2003 r.

ROZPORZĄDZENIE
MINISTRA SPRAWIEDLIWOŚCI
z dnia 18 czerwca 2003 r.
w sprawie szczegółowych zasad i miejsca przechowywania w postępowaniu karnym przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia oraz warunków i sposobu ich zniszczenia

Na podstawie art. 232a § 4 ustawy z dnia 6 czerwca 1997 r. - Kodeks postępowania karnego (Dz. U. Nr 89, poz. 555, z późn. zm.1)) zarządza się, co następuje:
Rozporządzenie określa:
1)
szczegółowe zasady i miejsca przechowywania przedmiotów i substancji stwarzających niebezpieczeństwo dla życia lub zdrowia, w szczególności broni, amunicji, materiałów wybuchowych lub łatwo palnych, materiałów radioaktywnych, substancji trujących, duszących lub parzących, środków odurzających, substancji psychotropowych lub prekursorów;
2)
warunki, jakie muszą być spełnione przy zniszczeniu przedmiotów i substancji, o których mowa w pkt 1, oraz sposób ich zniszczenia.
1.
Zatrzymane dla potrzeb postępowania karnego przedmioty i substancje niebezpieczne dla życia lub zdrowia, zwane dalej "przedmiotami i substancjami", należy przechowywać w miejscach, które spełniają wymagania przewidziane dla przechowywania danego przedmiotu lub substancji, określone w odrębnych przepisach.
2.
Osoby wykonujące czynności związane z transportem, przechowywaniem lub inne, podczas których następuje kontakt z przedmiotami lub substancjami, powinny być odpowiednio przeszkolone w zakresie zasad bezpieczeństwa.
3.
Przedmioty i substancje przeznaczone do przechowywania należy opakować odpowiednio do ich właściwości fizykochemicznych oraz oznakować.
1.
Miejscami zapewniającymi bezpieczne przechowanie przedmiotów i substancji są w odniesieniu do:
1)
broni i amunicji - magazyny właściwych miejscowo komend Policji;
2)
materiałów wybuchowych i łatwo palnych - magazyny Wojskowego Instytutu Technicznego Uzbrojenia i Wojskowego Instytutu Techniki Inżynieryjnej;
3)
substancji trujących, duszących i parzących - laboratoria Wojskowego Instytutu Chemii i Radiometrii;
4)
substancji psychotropowych i środków odurzających - magazyny właściwych miejscowo komend wojewódzkich Policji;
5)
materiałów radioaktywnych - składowiska substancji promieniotwórczych i odpadów radioaktywnych Państwowej Agencji Atomistyki.
2.
Przedmioty i substancje niewymienione w ust. 1 można przechowywać w miejscach uwzględniających właściwości danego przedmiotu lub substancji oraz zapewniających prawidłowość ich zabezpieczenia na potrzeby postępowania karnego.
1.
Przekazania na przechowanie przedmiotów i substancji dokonuje przedstawiciel organu prowadzącego postępowanie karne w danej sprawie.
2.
Przekazanie na przechowanie środków odurzających, substancji psychotropowych i prekursorów następuje po uprzednim pisemnym powiadomieniu wojewódzkiego inspektora farmakologicznego lub jego przedstawiciela, właściwego ze względu na miejsce prowadzenia postępowania karnego.
3.
Przekazania na przechowanie substancji radioaktywnych dokonuje się w uzgodnieniu z Prezesem Państwowej Agencji Atomistyki.
4.
W razie potrzeby, dla zapewnienia bezpiecznego i prawidłowego przekazania na przechowanie przedmiotów lub substancji, przy czynności przekazania mogą uczestniczyć przedstawiciele innych organów lub instytucji wskazanych przez przedstawiciela organu prowadzącego postępowanie karne.
Z czynności przekazania przedmiotów lub substancji sporządza się protokół, który powinien zawierać:
1)
sygnaturę akt sprawy;
2)
informacje o rodzaju i ilości przedmiotów lub substancji przekazanych na przechowanie;
3)
oznaczenie organu, do którego dyspozycji pozostają przedmioty lub substancje, oraz terminu ich przechowania;
4)
oznaczenie osoby przekazującej i przyjmującej przedmioty lub substancje na przechowanie oraz innych osób obecnych przy tej czynności;
5)
podpisy osób wymienionych w pkt 4.
1.
Zniszczenia przedmiotów i substancji dokonują wyspecjalizowane podmioty. Warunki i sposób niszczenia regulują odrębne przepisy.
2.
Przy czynności niszczenia może być obecny przedstawiciel organu prowadzącego postępowanie karne.
3.
Z czynności zniszczenia sporządza się protokół, który powinien zawierać:
1)
oznaczenie orzeczenia sądu o zniszczeniu przedmiotów lub substancji;
2)
informację o rodzaju i ilości zniszczonych przedmiotów lub substancji;
3)
oznaczenie osób dokonujących zniszczenia oraz innych osób obecnych przy tej czynności;
4)
podpisy osób wymienionych w pkt 3.
Protokoły, o których mowa w § 5 i § 6 ust. 3, dołącza się do akt postępowania.
Rozporządzenie wchodzi w życie z dniem 1 lipca 2003 r.
______

1) Zmiany wymienionej ustawy zostały ogłoszone w Dz. U. z 1999 r. Nr 83, poz. 931, z 2000 r. Nr 50, poz. 580, Nr 62, poz. 717, Nr 73, poz. 852 i Nr 93, poz. 1027, z 2001 r. Nr 98, poz. 1071 i Nr 106, poz. 1149, z 2002 r. Nr 74, poz. 676 oraz z 2003 r. Nr 17, poz. 155.