Rozdział 6 - Obowiązki i prawa funkcjonariuszy - Służba Ochrony Państwa.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2024.325 t.j.

Akt obowiązujący
Wersja od: 7 marca 2024 r.

Rozdział  6

Obowiązki i prawa funkcjonariuszy

1. 
Funkcjonariusz jest obowiązany dochować obowiązków wynikających z roty złożonego ślubowania.
2. 
Funkcjonariusz odmawia wykonania rozkazu lub polecenia, jeżeli ich wykonanie wiązałoby się z popełnieniem przestępstwa.
3. 
O odmowie wykonania rozkazu lub polecenia funkcjonariusz jest obowiązany zameldować Komendantowi SOP z pominięciem drogi służbowej.
4. 
Funkcjonariusz przestrzega dyscypliny służbowej oraz zasad etyki zawodowej.
1. 
Komendant SOP, a w komórce organizacyjnej SOP kierownik tej komórki, ma obowiązek niedopuszczenia podległego mu funkcjonariusza do służby w przypadku:
1)
stawienia się przez niego do służby w stanie po użyciu alkoholu albo w stanie nietrzeźwości w rozumieniu art. 46 ust. 2 albo 3 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (Dz. U. z 2023 r. poz. 165 i 240), lub po użyciu podobnie działającego środka, pełnienia jej w takim stanie, spożywania alkoholu lub używania podobnie działającego środka w czasie służby albo w obiektach lub na terenach zajmowanych przez SOP albo
2)
uzasadnionego podejrzenia, że zachodzą okoliczności, o których mowa w pkt 1.
2. 
Komendant SOP albo kierownik komórki organizacyjnej SOP, w której funkcjonariusz pełni służbę, informuje funkcjonariusza o okolicznościach stanowiących podstawę niedopuszczenia go do służby.
3. 
W celu weryfikacji istnienia przesłanek uzasadniających niedopuszczenie funkcjonariusza do służby Komendant SOP, osoba przez niego upoważniona lub kierownik komórki organizacyjnej SOP, zwani dalej "zarządzającym badania", są uprawnieni do wydania polecenia poddania się przez funkcjonariusza badaniu na zawartość w organizmie alkoholu lub badaniu na obecność w organizmie innego podobnie działającego środka.
4. 
Funkcjonariusz ma obowiązek poddać się badaniu, o którym mowa w ust. 3, oraz umożliwić jego przeprowadzenie.
5. 
Badanie, o którym mowa w ust. 3, może obejmować odpowiednio przy badaniu na zawartość w organizmie:
1)
alkoholu - badanie wydychanego powietrza lub badanie krwi;
2)
środka działającego podobnie do alkoholu - badanie:
a)
śliny,
b)
krwi,
c)
moczu,
d)
potu.
6. 
Badanie krwi, o którym mowa w ust. 5 pkt 1, przeprowadza się, jeżeli:
1)
funkcjonariusz odmawia poddania się badaniu wydychanego powietrza;
2)
funkcjonariusz, pomimo przeprowadzenia badania wydychanego powietrza, żąda badania krwi;
3)
stan funkcjonariusza, w szczególności wynikający ze spożycia alkoholu, choroby układu oddechowego lub innych przyczyn, uniemożliwia przeprowadzenie badania wydychanego powietrza;
4)
wystąpił brak wskazania stężenia alkoholu w wydychanym powietrzu spowodowany przekroczeniem zakresu pomiarowego urządzenia wykorzystywanego do pomiaru.
7. 
Badania, o których mowa w ust. 5 pkt 2 lit. b lub c, przeprowadza się, jeżeli:
1)
funkcjonariusz odmawia poddania się badaniu, o którym mowa w ust. 5 pkt 2 lit. a lub d;
2)
funkcjonariusz, pomimo przeprowadzenia badania, o którym mowa w ust. 5 pkt 2 lit. a lub d, żąda badania krwi lub moczu;
3)
stan funkcjonariusza uniemożliwia przeprowadzenie badania, o którym mowa w ust. 5 pkt 2 lit. a lub d.
8. 
Czynności związane z pobraniem materiału biologicznego do badań, o których mowa w ust. 3:
1)
odbywają się w miejscu i w warunkach zapewniających poszanowanie godności i intymności funkcjonariusza, od którego pobiera się materiał do badań;
2)
w postaci krwi - są przeprowadzane przez osobę posiadającą odpowiednie kwalifikacje zawodowe;
3)
w postaci moczu lub potu - odbywają się w obecności osoby tej samej płci co funkcjonariusz, od którego pobiera się materiał biologiczny do badań:
a)
o której mowa w pkt 2,
b)
wskazanej przez zarządzającego badania - w przypadku braku możliwości zapewnienia obecności osoby, o której mowa w pkt 2.
9. 
W przypadku powzięcia uzasadnionego podejrzenia, że pobranie krwi może spowodować zagrożenie życia lub zdrowia funkcjonariusza, decyzję o przeprowadzeniu badania krwi podejmuje lekarz.
10. 
W przypadku poddania funkcjonariusza badaniu w celu, o którym mowa w ust. 3, niedopuszczenie do służby trwa do czasu uzyskania wyniku badania wykluczającego w odniesieniu do funkcjonariusza poddanego badaniu:
1)
stan po użyciu alkoholu albo stan nietrzeźwości lub
2)
obecność w organizmie środka działającego podobnie do alkoholu

- nie dłużej jednak niż do końca służby wynikającego z obowiązującego rozkładu czasu służby.

11. 
W przypadku niedopuszczenia funkcjonariusza do służby, o którym mowa w ust. 1, do uposażenia funkcjonariusza za ten okres stosuje się odpowiednio przepisy art. 199 ust. 1 i 4 oraz art. 203.
12. 
Przebieg badań, o których mowa w ust. 3, dokumentuje się z uwzględnieniem:
1)
daty, godziny i minuty oraz miejsca przeprowadzenia badania;
2)
wyniku badania;
3)
stopnia, imienia i nazwiska, stanowiska oraz podpisu zarządzającego badania;
4)
danych osobowych funkcjonariusza:
a)
stopnia, imienia i nazwiska oraz stanowiska,
b)
daty urodzenia, informacji o chorobach, na jakie choruje funkcjonariusz, oraz podpisu funkcjonariusza - jeżeli dane te pozyskano w związku z przeprowadzanym badaniem;
5)
imienia, nazwiska i podpisu osoby przeprowadzającej badanie;
6)
imienia, nazwiska, stanowiska i podpisu osoby przeprowadzającej pobranie próbek materiału biologicznego do badań;
7)
imienia, nazwiska i podpisu osoby, w obecności której przeprowadzano badanie;
8)
informacji o objawach lub okolicznościach uzasadniających przeprowadzenie badania oraz dacie, godzinie i minucie ich stwierdzenia;
9)
innych informacji niezbędnych do oceny wiarygodności i poprawności badania;
10)
w przypadku odstąpienia od pobrania próbek krwi - informacji o przyczynie odstąpienia.
13. 
W przypadku badań, o których mowa w ust. 5 pkt 1, poza danymi, o których mowa w ust. 12 pkt 4, dokumentacja obejmuje również następujące dane osobowe funkcjonariusza: płeć, wzrost, masę ciała - jeżeli dane te pozyskano w związku z przeprowadzanym badaniem.
14. 
Dokumentację zawierającą wyniki badań przekazuje się niezwłocznie zarządzającemu badania.
15. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia:
1)
warunki i metody przeprowadzania badań, o których mowa w ust. 3,
2)
sposób dokumentowania badań, o których mowa w ust. 3, w tym wzory protokołów z przeprowadzonych badań,
3)
wykaz środków działających podobnie do alkoholu

- mając na uwadze potrzebę sprawnego pobrania materiału do badań, sprawnego i prawidłowego przeprowadzania badań oraz zagwarantowania wiarygodności ich wyników, a także metodykę przeprowadzania takich badań oraz skutki oddziaływania środków działających podobnie do alkoholu na organizm i zapewniając poszanowanie godności funkcjonariusza i zasad ochrony danych osobowych.".

1. 
Funkcjonariusz otrzymuje bezpłatne umundurowanie i wyposażenie. Umundurowanie i wyposażenie funkcjonariusza przechodzą na własność funkcjonariusza z chwilą wydania i podlegają zwrotowi w przypadku zwolnienia funkcjonariusza ze służby, w zakresie przedmiotów umundurowania i wyposażenia, których okres używalności nie upłynął.
2. 
Funkcjonariusz w czasie pełnienia służby jest obowiązany do noszenia przepisowego umundurowania i wyposażenia lub ubrania typu cywilnego.
3. 
Funkcjonariusze noszą ordery, odznaczenia i odznaki według zasad obowiązujących w Siłach Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej.
4. 
Funkcjonariusz zwolniony ze służby, z wyłączeniem funkcjonariusza zwolnionego ze służby na podstawie art. 107 ust. 1 pkt 4-6 i ust. 2 pkt 2, ma prawo do noszenia umundurowania.
5. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
rodzaje, wzory, normy należności umundurowania oraz sposób jego noszenia,
2)
normy ubrania typu cywilnego,
3)
rodzaje, wzory oznak oraz sposób ich noszenia,
4)
sposób realizacji norm należności umundurowania oraz przypadki i sposób ich pomniejszania lub powiększania,
5)
rodzaje umundurowania lub przedmioty umundurowania wydane w naturze lub w formie równoważnika pieniężnego,
6)
sposób ustalania i obliczania równowartości wydanego umundurowania, które podlega zwrotowi,
7)
warunki noszenia umundurowania przez funkcjonariuszy zwolnionych ze służby,
8)
okres używalności przedmiotów umundurowania podlegających zwrotowi w przypadku zwolnienia funkcjonariusza ze służby

- mając na względzie zapewnienie właściwego ubioru oraz identyfikacji funkcjonariuszy.

6. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych może ustanowić, w drodze zarządzenia, odznaki i oznaki noszone na mundurze.
1. 
Funkcjonariusz otrzymuje równoważnik pieniężny za przedmioty umundurowania niewydane w naturze, czyszczenie umundurowania i kwotę na zakup ubrania typu cywilnego.
2. 
Równoważnik pieniężny oraz kwota na zakup ubrania typu cywilnego przysługują za okres od dnia 1 kwietnia danego roku kalendarzowego do dnia 31 marca roku następnego, zwany dalej "rokiem zaopatrzeniowym".
3. 
Funkcjonariuszowi mianowanemu lub przeniesionemu do służby w SOP w okresie od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia danego roku kalendarzowego, któremu wydaje się z dniem mianowania lub przeniesienia przedmioty umundurowania w naturze, równoważnik pieniężny przysługuje od dnia 1 kwietnia następnego roku kalendarzowego.
4. 
Funkcjonariuszowi, o którym mowa w ust. 3, kwotę na zakup ubrania typu cywilnego wypłaca się na dany rok zaopatrzeniowy.
5. 
Równoważnik pieniężny i kwotę na zakup ubrania typu cywilnego wypłaca się w terminie nie dłuższym niż 2 miesiące, licząc od dnia powstania uprawnienia do ich wypłaty.
6. 
Równoważnik pieniężny i kwota na zakup ubrania typu cywilnego nie przysługują za okres nieobecności funkcjonariusza w służbie z powodu:
1)
urlopu wychowawczego lub bezpłatnego, o ile suma nieobecności przekroczy 30 dni kalendarzowych w ciągu roku zaopatrzeniowego;
2)
zawieszenia funkcjonariusza w czynnościach służbowych.
7. 
Równoważnik pieniężny i kwotę na zakup ubrania typu cywilnego pomniejsza się w przypadku:
1)
nieobecności funkcjonariusza w służbie z powodów, o których mowa w ust. 6;
2)
wydania przedmiotu umundurowania w naturze, z wyjątkiem przedmiotów umundurowania wydanych w związku z mianowaniem do służby w SOP.
8. 
Wysokość równoważnika pieniężnego ulega jednorazowemu zwiększeniu w przypadku mianowania na stopień służbowy, o którym mowa w art. 116 pkt 3 lit. a, pkt 4 lit. a, d, g i h.
9. 
Równoważnik pieniężny i kwota na zakup ubrania typu cywilnego podlegają zwrotowi w przypadku:
1)
zwolnienia funkcjonariusza ze służby w SOP w okresie służby przygotowawczej;
2)
zwolnienia funkcjonariusza ze służby w SOP na podstawie art. 107 ust. 1 pkt 4 i 5;
3)
zaistnienia okoliczności wymienionych w ust. 6 i zwolnienia funkcjonariusza ze służby w SOP przed pomniejszeniem równoważnika pieniężnego i kwoty na zakup ubrania typu cywilnego w przypadku, o którym mowa w ust. 7 pkt 1.
10. 
W sprawach zwrotu równoważnika pieniężnego i kwoty na zakup ubrania typu cywilnego, o których mowa w ust. 9, wydaje się decyzję administracyjną.
11. 
W przypadku nieobecności funkcjonariusza w służbie z powodu urlopu wychowawczego lub bezpłatnego w dniu rozpoczęcia roku zaopatrzeniowego wypłatę równoważnika pieniężnego i kwoty na zakup ubrania typu cywilnego zawiesza się.
12. 
Wznowienie wypłaty równoważnika pieniężnego i kwoty na zakup ubrania typu cywilnego następuje w terminie 30 dni po ustaniu przyczyn nieobecności funkcjonariusza w służbie.
13. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw finansów publicznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
wysokość równoważnika pieniężnego za przedmioty umundurowania niewydane w naturze, czyszczenie umundurowania oraz kwot na zakup ubrania typu cywilnego, a także podstawę i sposób ich obliczania,
2)
sposób obliczania kwoty pomniejszania równoważnika pieniężnego i kwoty na zakup ubrania typu cywilnego,
3)
sposób obliczania kwoty podwyższania równoważnika pieniężnego,
4)
wartości pieniężne elementów umundurowania i ubrania typu cywilnego stanowiące podstawę do określenia wysokości równoważnika pieniężnego i kwoty na zakup ubrania typu cywilnego,
5)
tryb i termin zwracania równoważnika pieniężnego i kwoty na zakup ubrania typu cywilnego oraz sposób obliczania kwoty należnej do zwrotu

- uwzględniając normy należności przedmiotów umundurowania.

1. 
Za stan bezpieczeństwa i higieny służby w stosunku do podległych funkcjonariuszy odpowiada Komendant SOP.
2. 
Za pracodawcę w rozumieniu przepisów działu dziesiątego Kodeksu pracy w stosunku do podległych funkcjonariuszy uważa się Komendanta SOP.
3. 
Za osobę kierującą pracownikami w rozumieniu przepisów działu dziesiątego Kodeksu pracy, a także przepisów wykonawczych wydanych na jego podstawie uważa się funkcjonariusza pełniącego służbę lub wykonującego obowiązki na stanowisku kierowniczym.
4. 
Komendant SOP jest obowiązany zapewnić funkcjonariuszowi bezpieczne i higieniczne warunki służby, wykonując działania, o których mowa w art. 212 Kodeksu pracy.
5. 
Funkcjonariusz jest obowiązany do przestrzegania przepisów i zasad bezpieczeństwa i higieny służby.
6. 
W zakresie określonym w ust. 1-4 stosuje się odpowiednio przepisy działu dziesiątego Kodeksu pracy, z wyłączeniem przepisów art. 2092 § 2, art. 210, art. 229 § 1-7, art. 230-232, art. 234 § 2-31, art. 235-2352, art. 237, art. 2371, art. 2377 § 1 pkt 1 i § 2-4, art. 2378 § 1, art. 2379 § 3 oraz art. 23711a § 1 pkt 2.
7. 
W przypadku gdy warunki pełnienia służby nie odpowiadają przepisom bezpieczeństwa i higieny służby oraz stwarzają bezpośrednie zagrożenie dla zdrowia lub życia funkcjonariusza albo gdy wykonywane przez niego obowiązki grożą takim niebezpieczeństwem innym osobom, funkcjonariusz ma prawo powstrzymać się od wykonywania czynności służbowych, o czym niezwłocznie zawiadamia bezpośredniego przełożonego.
8. 
Przepisu ust. 7 nie stosuje się, gdy funkcjonariusz wykonuje bezpośrednio zadania SOP, o których mowa w art. 3.
1. 
W celu ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym funkcjonariusz jest obowiązany poddać się badaniom okresowym lub kontrolnym w terminie wskazanym w skierowaniu na takie badanie.
2. 
Skierowanie na badanie okresowe lub kontrolne zawiera imię i nazwisko, numer PESEL, adres zamieszkania, stanowisko służbowe funkcjonariusza kierowanego na badanie oraz opis warunków pełnienia służby występujących na zajmowanym stanowisku służbowym, w tym czynników szkodliwych lub uciążliwych, o których mowa w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy, i innych wynikających z warunków pełnienia służby.
3. 
Na pierwsze badanie okresowe funkcjonariusz jest kierowany w terminie 3 lat od dnia przyjęcia do służby.
4. 
Rodzaj, zakres i częstotliwość badań okresowych są uzależnione od rodzaju pełnionej służby i wieku funkcjonariusza.
5. 
Lekarz przeprowadzający badanie okresowe lub kontrolne, w celu uwzględnienia wszystkich czynników szkodliwych lub uciążliwych i innych wynikających z warunków pełnienia służby wskazanych w skierowaniu na badanie, może poszerzyć jego zakres o dodatkowe badania lekarskie, konsultacje u lekarzy specjalistów lub badania diagnostyczne, a także wyznaczyć termin następnego badania okresowego krótszy niż określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie ust. 18, jeżeli stwierdzi, że jest to niezbędne dla ustalenia zdolności do wykonywania zadań na zajmowanym stanowisku służbowym. Badania i konsultacje stanowią część badania okresowego lub kontrolnego.
6. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 5, lekarz wykorzystuje wskazówki metodyczne w sprawie przeprowadzania badań profilaktycznych pracowników określone w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy.
7. 
Funkcjonariusza kieruje się na badanie okresowe w przypadku przeniesienia go na stanowisko służbowe, na którym występują czynniki szkodliwe lub uciążliwe i inne wynikające z warunków pełnienia służby, inne niż występujące na dotychczas zajmowanym stanowisku służbowym, z uwzględnieniem terminu określonego w ust. 3.
8. 
Badania okresowe i kontrolne są wykonywane na podstawie skierowania na badanie wystawionego przez:
1)
Komendanta SOP lub upoważnione przez niego osoby;
2)
ministra właściwego do spraw wewnętrznych lub upoważnioną przez niego osobę w stosunku do Komendanta SOP oraz jego zastępców.
9. 
Skierowanie na badanie:
1)
kontrolne - wystawia się najpóźniej w dniu zgłoszenia się funkcjonariusza do służby lub w dniu, w którym przełożony powziął wiadomość o przypadku wymagającym kontroli stanu zdrowia,
2)
okresowe - wystawia się nie później niż w terminie 30 dni przed upływem ważności orzeczenia lekarskiego

- w 3 egzemplarzach, z których jeden jest przeznaczony dla funkcjonariusza kierowanego na badanie.

10. 
Badania okresowe i kontrolne kończą się orzeczeniem lekarskim stwierdzającym:
1)
brak przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym,
2)
istnienie przeciwwskazań zdrowotnych do służby na określonym stanowisku służbowym

- w warunkach służby opisanych w skierowaniu na badanie.

11. 
Od orzeczenia lekarskiego funkcjonariuszowi, Komendantowi SOP oraz jego zastępcom przysługuje odwołanie w terminie 7 dni od dnia otrzymania orzeczenia.
12. 
Odwołanie od orzeczenia lekarskiego wraz z uzasadnieniem wnosi się na piśmie za pośrednictwem lekarza, który wydał to orzeczenie, do:
1)
wojewódzkiego ośrodka medycyny pracy właściwego ze względu na miejsce pełnienia służby funkcjonariusza;
2)
poradni medycyny pracy podmiotów leczniczych utworzonych i nadzorowanych przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, jeżeli orzeczenie wydał lekarz poradni badań profilaktycznych podmiotu leczniczego utworzonego i nadzorowanego przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych;
3)
instytutu badawczego w dziedzinie medycyny pracy lub Uniwersyteckiego Centrum Medycyny Morskiej i Tropikalnej w Gdyni, jeżeli odwołanie dotyczy orzeczenia lekarskiego wydanego przez lekarza zatrudnionego w wojewódzkim ośrodku medycyny pracy.
13. 
Lekarz, za którego pośrednictwem jest składane odwołanie, w terminie 7 dni od dnia otrzymania odwołania wraz z uzasadnieniem przekazuje je wraz z dokumentacją stanowiącą podstawę wydanego orzeczenia lekarskiego do właściwego podmiotu, o którym mowa w ust. 12.
14. 
Badanie w trybie odwołania przeprowadza w terminie 14 dni od dnia otrzymania odwołania właściwy podmiot, o którym mowa w ust. 12.
15. 
Orzeczenie lekarskie wydane w trybie odwołania jest ostateczne.
16. 
Badania okresowe i kontrolne podlegają dokumentowaniu i kontroli w sposób określony w przepisach wykonawczych wydanych na podstawie art. 229 § 8 Kodeksu pracy.
17. 
Kontrolę badań okresowych i kontrolnych wykonują podmioty, o których mowa w ust. 12.
18. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
rodzaj, zakres i częstotliwość badań okresowych, uwzględniając rodzaj pełnionej służby i wiek funkcjonariusza;
2)
wzór skierowania na badanie okresowe lub kontrolne, uwzględniając konieczność zamieszczenia w tym wzorze informacji niezbędnych do jednoznacznego ustalenia zakresu badań;
3)
wzór orzeczenia lekarskiego, uwzględniając konieczność zapewnienia jednolitości informacji znajdujących się w orzeczeniu.
1. 
Funkcjonariusz w dziedzinie bezpieczeństwa i higieny służby podlega następującym szkoleniom:
1)
wstępnemu ogólnemu;
2)
wstępnemu na stanowisku służby;
3)
okresowemu.
2. 
Szkoleniu wstępnemu ogólnemu podlega wyłącznie funkcjonariusz nowo przyjęty do służby w SOP.
3. 
Szkoleniu wstępnemu na stanowisku służby podlega funkcjonariusz w przypadku zmiany stanowiska służbowego, w związku z którym zmieniają się czynniki szkodliwe lub uciążliwe lub inne czynniki wynikające z warunków pełnienia służby.
4. 
Szkoleniu okresowemu podlega funkcjonariusz oraz funkcjonariusz pełniący służbę na stanowisku kierowniczym - nie rzadziej niż raz na 5 lat, a w przypadku służby na stanowisku służbowym, na którym występują warunki szczególnie uciążliwe lub szkodliwe dla zdrowia - nie rzadziej niż raz na 3 lata.
5. 
Szkolenie okresowe Komendanta SOP oraz funkcjonariusza pełniącego służbę na stanowisku kierowniczym zawiera tematykę z zakresu bezpieczeństwa i higieny służby oraz bezpieczeństwa i higieny pracy.
1. 
Funkcjonariusz jest obowiązany złożyć oświadczenie o swoim stanie majątkowym, w tym o majątku objętym małżeńską wspólnością majątkową, przy nawiązywaniu lub rozwiązywaniu stosunku służbowego, corocznie oraz na żądanie Komendanta SOP lub osoby przez niego upoważnionej. Oświadczenie to powinno zawierać informacje o źródłach i wysokości uzyskanych przychodów, posiadanych zasobach pieniężnych, nieruchomościach, udziałach i akcjach w spółkach prawa handlowego, a ponadto o nabytym przez tę osobę albo jej małżonka od Skarbu Państwa, innej państwowej osoby prawnej, gminy, związku międzygminnego, powiatu, związku powiatów, związku powiatowo-gminnego lub związku metropolitalnego mieniu, które podlegało zbyciu w drodze przetargu. Oświadczenie to powinno również zawierać dane dotyczące prowadzenia działalności gospodarczej oraz pełnienia funkcji w spółkach prawa handlowego lub spółdzielniach, z wyjątkiem funkcji w radzie nadzorczej spółdzielni mieszkaniowej.
2. 
W przypadku podania nieprawdy w oświadczeniu, o którym mowa w ust. 1 i 3, funkcjonariusz podlega sankcji karnej określonej w art. 14 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ograniczeniu prowadzenia działalności gospodarczej przez osoby pełniące funkcje publiczne (Dz. U. z 2023 r. poz. 1090).
3. 
Oświadczenie, o którym mowa w ust. 1, Komendant SOP i jego zastępcy składają przed ministrem właściwym do spraw wewnętrznych.
4. 
Oświadczenie o stanie majątkowym składa się corocznie do dnia 31 marca, według stanu na dzień 31 grudnia roku poprzedniego.
5. 
Komendant SOP lub osoby przez niego upoważnione, w celu przeprowadzenia analizy zgodności ze stanem faktycznym złożonych oświadczeń o stanie majątkowym, mają prawo wglądu do ich treści i przetwarzania danych w nich zawartych.
6. 
Inspektor Nadzoru Wewnętrznego, o którym mowa w ustawie z dnia 21 czerwca 1996 r. o szczególnych formach sprawowania nadzoru przez ministra właściwego do spraw wewnętrznych, w celu przeprowadzenia analizy złożonych oświadczeń o stanie majątkowym, ma prawo wglądu do ich treści i przetwarzania danych w nich zawartych.
7. 
Informacje zawarte w oświadczeniu o stanie majątkowym stanowią tajemnicę prawnie chronioną i podlegają ochronie przewidzianej dla informacji niejawnych o klauzuli tajności "zastrzeżone" określonej w przepisach o ochronie informacji niejawnych, chyba że funkcjonariusz, który złożył oświadczenie, wyraził pisemną zgodę na ich ujawnienie.
8. 
Oświadczenie o stanie majątkowym przechowuje się przez 10 lat.
9. 
Informacje zawarte w oświadczeniach o stanie majątkowym Komendanta SOP oraz jego zastępców są publikowane bez ich zgody w Biuletynie Informacji Publicznej na podmiotowej stronie SOP, z wyłączeniem danych dotyczących daty i miejsca urodzenia, numeru PESEL, miejsca zamieszkania i położenia nieruchomości.
10. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania w sprawach oświadczeń o stanie majątkowym, sposób analizy ich zgodności ze stanem faktycznym, a także wzór oświadczenia o stanie majątkowym oraz tryb publikowania oświadczeń, o których mowa w ust. 9, uwzględniając zakres danych objętych oświadczeniem o stanie majątkowym.
1. 
Funkcjonariusz nie może bez zezwolenia Komendanta SOP podejmować dodatkowych zajęć zarobkowych poza służbą.
2. 
Komendant SOP może zezwolić funkcjonariuszowi na podejmowanie zajęć zarobkowych poza służbą, jeżeli nie koliduje to z wykonywaniem przez funkcjonariusza zadań służbowych oraz wpływa dodatnio na podwyższenie jego kwalifikacji, a także nie narusza prestiżu służby. Zezwolenie może zostać cofnięte w każdym czasie.
3. 
W przypadku Komendanta SOP lub jego zastępcy zezwolenia, o którym mowa w ust. 2, udziela minister właściwy do spraw wewnętrznych.
1. 
Funkcjonariusz nie może być członkiem partii politycznych ani uczestniczyć w działaniu tych partii lub na ich rzecz.
2. 
Z chwilą przyjęcia funkcjonariusza do służby ustaje jego dotychczasowe członkostwo w partii politycznej.
3. 
Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o przynależności do stowarzyszeń krajowych działających poza służbą.
4. 
Przynależność do organizacji lub stowarzyszeń zagranicznych albo międzynarodowych wymaga zezwolenia Komendanta SOP.

Funkcjonariusze nie mogą zrzeszać się w związkach zawodowych.

1. 
Funkcjonariusz jest obowiązany uzyskać zezwolenie Komendanta SOP na wyjazd za granicę poza obszar Unii Europejskiej.
2. 
Funkcjonariusz jest obowiązany poinformować przełożonego o wyjeździe za granicę do państw członkowskich Unii Europejskiej.
3. 
Komendant SOP określi, w drodze zarządzenia, przypadki, w których uzyskanie zezwolenia lub wykonanie obowiązku, o którym mowa w ust. 1 i 2, nie jest wymagane, a także obowiązki funkcjonariusza wyjeżdżającego za granicę i powracającego z zagranicy.

Funkcjonariusz w związku z pełnieniem obowiązków służbowych korzysta z ochrony prawnej przewidzianej dla funkcjonariuszy publicznych.

1. 
Funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów poniesionych na ochronę prawną, jeżeli wszczęte przeciwko niemu postępowanie karne o przestępstwo popełnione w związku z wykonywaniem zadań i czynności służbowych zostanie zakończone prawomocnym orzeczeniem o umorzeniu postępowania z powodu braku ustawowych znamion czynu zabronionego lub niepopełnienia przestępstwa albo wyrokiem uniewinniającym.
2. 
Zwrot kosztów poniesionych na ochronę prawną następuje ze środków budżetowych SOP, na wniosek funkcjonariusza, w wysokości faktycznie poniesionych kosztów, nie wyższej niż czterokrotność przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy, o którym mowa w art. 162 ust. 14, obowiązującego w roku poprzedzającym dzień złożenia wniosku.
3. 
W szczególnie uzasadnionych przypadkach, kierując się dobrem służby, Komendant SOP może zapewnić funkcjonariuszowi, przeciwko któremu wszczęto postępowanie karne o przestępstwo popełnione w związku z wykonywaniem zadań i czynności służbowych, ochronę prawną jeszcze przed zakończeniem tego postępowania. Przepis ust. 2 stosuje się odpowiednio. Poniesione przez SOP koszty ochrony prawnej nie podlegają zwrotowi przez funkcjonariusza, niezależnie od wyniku postępowania karnego.
1. 
Funkcjonariuszowi pokrzywdzonemu przestępstwem, o którym mowa w art. 222, art. 223 lub art. 226 Kodeksu karnego, w związku z wykonywaniem zadań lub czynności służbowych przysługuje, na jego wniosek, bezpłatna ochrona prawna w postępowaniu karnym, w którym uczestniczy w charakterze pokrzywdzonego lub oskarżyciela posiłkowego.
2. 
Ochronę prawną, o której mowa w ust. 1, zapewnia funkcjonariuszowi SOP.
3. 
W przypadku braku możliwości zapewnienia ochrony prawnej przez SOP funkcjonariuszowi przysługuje zwrot kosztów ochrony prawnej, o której mowa w ust. 1, w wysokości faktycznie poniesionych kosztów, nie wyższej niż czterokrotność przeciętnego uposażenia funkcjonariuszy, o którym mowa w art. 162 ust. 14, obowiązującego w roku poprzedzającym dzień złożenia wniosku.
4. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, tryb postępowania oraz sposób dokumentowania przez funkcjonariusza kosztów poniesionych na ochronę prawną w przypadkach, o których mowa w ust. 3 oraz w art. 142a ust. 1 i 3, kierując się koniecznością korzystania przez funkcjonariusza z ochrony prawnej na wysokim poziomie, a także szybkiego zwrotu kosztów poniesionych przez funkcjonariusza na ochronę prawną.
1. 
Komendant SOP zawiera umowę ubezpieczenia od następstw nieszczęśliwych wypadków, wskutek których może nastąpić uszkodzenie ciała, rozstrój zdrowia lub śmierć funkcjonariusza wykonującego zadania, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a, d i f, poza granicami Rzeczypospolitej Polskiej, w państwach, których terytorium w całości lub części zostało uznane za strefę działań wojennych na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o zasadach użycia lub pobytu Sił Zbrojnych Rzeczypospolitej Polskiej poza granicami państwa (Dz. U. z 2023 r. poz. 755).
2. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych może określić, w drodze rozporządzenia, inne niż wskazane w ust. 1 terytoria państw lub ich części, na których obszarze wykonywanie obowiązków służbowych przez funkcjonariuszy wymaga zawarcia umowy ubezpieczenia, o której mowa w ust. 1, uwzględniając występujące na tych terytoriach zagrożenia związane z atakami terrorystycznymi, niepokojami społecznymi, przestępczością kryminalną lub katastrofami naturalnymi.

Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, sumy ubezpieczenia, o którym mowa w art. 143 ust. 1, mając na względzie, że nie mogą być one niższe niż świadczenia odszkodowawcze przysługujące w razie wypadku lub choroby pozostających w związku ze służbą.

1. 
Funkcjonariusz, o którym mowa w art. 143 ust. 1, po powrocie do kraju podlega bezpłatnym badaniom lekarskim i psychologicznym.
2. 
W przypadku odniesienia ran, kontuzji, urazu psychicznego lub schorzenia przez funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, lub ze względu na jego stan psychofizyczny zgodnie ze wskazaniami lekarza funkcjonariusz może być skierowany na bezpłatny turnus leczniczo-profilaktyczny wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny w rozumieniu art. 4 pkt 12 ustawy z dnia 19 sierpnia 2011 r. o weteranach działań poza granicami państwa (Dz. U. z 2022 r. poz. 2205).
3. 
Turnus leczniczo-profilaktyczny trwa 14 dni kalendarzowych i obejmuje działania leczniczo-rehabilitacyjne i profilaktykę zdrowotną, w tym profilaktykę psychologiczną.
4. 
Kolejny pobyt funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 1, na turnusie leczniczo-profilaktycznym po tym samym uczestnictwie w zadaniach ochronnych wykonywanych poza granicami państwa może odbyć się pod warunkiem poddania się leczeniu specjalistycznemu, ambulatoryjnemu lub stacjonarnemu albo konsultacji specjalistycznej zakończonej wskazaniem uczestnictwa w turnusie leczniczo-profilaktycznym jako niezbędnym do kontynuacji leczenia.
5. 
Osoby skierowane na turnus leczniczo-profilaktyczny mogą skorzystać z prawa do turnusu leczniczo-profilaktycznego w trakcie pełnienia służby przez funkcjonariusza.
6. 
Pełne koszty uczestnictwa w turnusie leczniczo-profilaktycznym funkcjonariusza oraz 50% kosztów uczestnictwa pełnoletniego najbliższego członka rodziny pokrywa się z budżetu państwa z części pozostającej w dyspozycji ministra właściwego do spraw wewnętrznych.
7. 
Skierowanie na badania, o których mowa w ust. 1, zawiera następujące dane funkcjonariusza:
1)
imię i nazwisko;
2)
numer PESEL;
3)
miejsce zamieszkania;
4)
miejsce pełnienia służby;
5)
okres delegowania, miejsce, stanowisko i zakres zadań wykonywanych podczas realizacji zadań ochronnych wykonywanych poza granicami państwa.
8. 
Skierowanie na turnus leczniczo-profilaktyczny zawiera następujące dane:
1)
funkcjonariusza:
a)
imię i nazwisko,
b)
numer PESEL,
c)
miejsce zamieszkania,
d)
miejsce pełnienia służby;
2)
pełnoletniego najbliższego członka rodziny:
a)
imię i nazwisko,
b)
datę urodzenia,
c)
stopień pokrewieństwa.
9. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
organ właściwy do kierowania funkcjonariusza na badania, o których mowa w ust. 1,
2)
zakres badań, o których mowa w ust. 1,
3)
podmiot właściwy do przeprowadzania badań, o których mowa w ust. 1,
4)
rodzaje i wzory dokumentów wystawianych po przeprowadzeniu badań, o których mowa w ust. 1,
5)
tryb kierowania funkcjonariusza wraz z pełnoletnim najbliższym członkiem rodziny na turnus leczniczo-profilaktyczny,
6)
podmiot kierujący na turnus leczniczo-profilaktyczny,
7)
ramowy program turnusu leczniczo-profilaktycznego,
8)
podmiot prowadzący turnus leczniczo-profilaktyczny,
9)
rodzaje i wzory dokumentów wystawianych w związku z kierowaniem na turnus leczniczo-profilaktyczny

- uwzględniając potrzeby funkcjonariusza wynikające z jego aktualnego stanu zdrowia, w tym konieczność zapewnienia pełnej rekonwalescencji oraz umożliwienie dalszego leczenia lub rehabilitacji po zakończeniu pobytu na turnusie leczniczo-profilaktycznym.";

1. 
Funkcjonariusz wykonujący zadania poza granicami państwa może otrzymać świadczenia opieki zdrowotnej, o których mowa w art. 42 ust. 2 ustawy z dnia 27 sierpnia 2004 r. o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych (Dz. U. z 2024 r. poz. 146).
2. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zdrowia określi, w drodze rozporządzenia, warunki otrzymywania świadczeń, o których mowa w ust. 1, przez funkcjonariuszy w związku z urazami nabytymi podczas wykonywania przez nich zadań poza granicami państwa oraz sposób i tryb finansowania kosztów, uwzględniając zasady i sposób wydatkowania środków publicznych.
1. 
Funkcjonariuszowi, który uległ urazowi lub chorobie związanej ze służbą, przysługuje skierowanie na turnus leczniczo-profilaktyczny.
2. 
Funkcjonariuszowi, który doznał urazu psychicznego lub ma obniżone zdolności psychofizyczne, przysługuje skierowanie na turnus antystresowy.
1. 
Jeżeli funkcjonariusz zwolniony ze służby nie spełnia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej lub policyjnej renty inwalidzkiej, od uposażenia wypłaconego funkcjonariuszowi po dniu 31 grudnia 1998 r. do dnia zwolnienia ze służby, od którego nie odprowadzono składki na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, przekazuje się do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składki za ten okres przewidziane w ustawie z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1230, 1429, 1672 i 1941).
2. 
Przez uposażenie stanowiące podstawę wymiaru składek na ubezpieczenia emerytalne i rentowe, o którym mowa w ust. 1, rozumie się:
1)
kwotę najniższego wynagrodzenia ustalaną na podstawie odrębnych przepisów - za okres służby kandydackiej przed dniem 1 stycznia 2003 r.;
2)
kwotę minimalnego wynagrodzenia za pracę obowiązującego w grudniu roku poprzedniego, ustalonego na podstawie odrębnych przepisów - za okres służby kandydackiej po dniu 31 grudnia 2002 r.;
3)
uposażenie zasadnicze, dodatki o charakterze stałym, nagrody roczne i uznaniowe, odpowiednio przeliczone zgodnie z art. 110 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych - za pozostałe okresy służby.
3. 
Składki przekazuje się również w przypadku, gdy funkcjonariusz spełnia jedynie warunki do nabycia prawa do policyjnej renty inwalidzkiej. Przekazanie składek następuje na wniosek funkcjonariusza.
4. 
Składki podlegają waloryzacji wskaźnikiem waloryzacji składek określonym na podstawie przepisów ustawy z dnia 17 grudnia 1998 r. o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych (Dz. U. z 2023 r. poz. 1251, 1429 i 1672).
5. 
Przy obliczaniu kwoty należnych składek, waloryzowanych na podstawie ust. 4, stosuje się odpowiednio przepisy art. 19 ust. 1 oraz art. 22 ust. 1 pkt 1 i 2 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych.
6. 
Przepisy ust. 1-5 stosuje się również do funkcjonariusza, który pozostawał w służbie przed dniem 2 stycznia 1999 r., jeżeli po zwolnieniu ze służby, mimo spełnienia warunków do nabycia prawa do emerytury policyjnej, zgłosił wniosek o przyznanie emerytury z tytułu podlegania ubezpieczeniom społecznym.
7. 
W przypadku, o którym mowa w ust. 6, kwotę należnych, zwaloryzowanych składek przekazuje się niezwłocznie, na podstawie zawiadomienia przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych o nabyciu przez funkcjonariusza prawa do emerytury przewidzianej w przepisach, o których mowa w ust. 4.
8. 
Kwota należnych, zwaloryzowanych składek stanowi przychód Funduszu Ubezpieczeń Społecznych.
9. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw zabezpieczenia społecznego określi, w drodze rozporządzenia, tryb i terminy przekazywania do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych składek, o których mowa w ust. 1, 3, 4 i 7, oraz jednostki do tego właściwe, mając na uwadze konieczność zapewnienia prawidłowego i niezwłocznego wykonywania czynności związanych z przekazywaniem tych składek.
1. 
Funkcjonariusz otrzymuje uzbrojenie i wyposażenie specjalne niezbędne do właściwego wykonywania obowiązków służbowych.
2. 
Komendant SOP lub upoważniony przez niego kierownik komórki organizacyjnej przydziela funkcjonariuszom wyposażenie specjalne niezbędne do wykonywania obowiązków służbowych.
3. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze zarządzenia, z zachowaniem przepisów o ochronie informacji niejawnych, normy uzbrojenia i wyposażenia specjalnego oraz sposób przyznawania, korzystania i przechowywania uzbrojenia z uwzględnieniem zasad bezpieczeństwa i skuteczności wykonywanych obowiązków służbowych.
1. 
Funkcjonariuszowi w dniach pełnienia służby przysługuje bezpłatnie wyżywienie w naturze, jeżeli rodzaj i charakter służby lub właściwości lub miejsce jej pełnienia uzasadniają przyznanie wyżywienia w naturze, albo świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie.
2. 
Wyżywienie w naturze przysługuje funkcjonariuszowi:
1)
w dniach przebywania przez niego na podstawie decyzji Komendanta SOP na terenie działania jednostki, połączonego z zakwaterowaniem, trwającego powyżej 12 godzin oraz w dniach składania egzaminów na uczelnie służb państwowych poza miejscem zamieszkania;
2)
pobierającemu naukę lub odbywającemu studia wyższe na uczelni służb państwowych, w instytucie badawczym lub na kursie - w czasie pobytu w szkole, instytucie badawczym lub na kursie poza miejscem stałego zamieszkania, a w miejscu zamieszkania wtedy, gdy na czas szkolenia jest zakwaterowany;
3)
uczestniczącemu w całodniowych szkoleniach i naradach organizowanych przez urząd obsługujący ministra właściwego do spraw wewnętrznych oraz organy i jednostki organizacyjne podległe ministrowi właściwemu do spraw wewnętrznych lub przez niego nadzorowane;
4)
biorącemu udział w zadaniach, o których mowa w art. 3 pkt 1, trwających powyżej 8 godzin, odbywających się poza miejscem stałego pełnienia służby;
5)
biorącemu udział w zawodach sportowych, spartakiadach oraz przebywającemu na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami;
6)
skierowanemu do wykonywania czynności służbowych poza miejscem stałego pełnienia służby - w warunkach uzasadniających wypłatę diety, w wymiarze odpowiadającym wysokości tej diety;
7)
w służbie stałej i przygotowawczej biorącemu udział w ćwiczeniach i szkoleniach odbywających się w ośrodku szkolenia SOP, trwających powyżej 8 godzin;
8)
biorącemu udział w zadaniach, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a-d, trwających powyżej 8 godzin, odbywających się na terenie miasta stołecznego Warszawy.
2a. 
Wyżywienie w naturze przysługuje funkcjonariuszowi na podstawie normy wyżywienia, którą stanowi wartość energetyczna, odżywcza i pieniężna produktów żywnościowych przysługujących funkcjonariuszowi w określonych przypadkach. W przypadku zwiększonego zapotrzebowania na wartość energetyczną i odżywczą ze względu na rodzaj i warunki służby lub szczególne właściwości lub miejsce jej pełnienia norma może zostać uzupełniona.
2b. 
W przypadku braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszom wykonującym zadania służbowe poza terenem miasta stołecznego Warszawy wyżywienia w naturze w punktach żywienia SOP normę wyżywienia podwyższa się o koszty zapewnienia wyżywienia. W sytuacji gdy jest to niezbędne dla zapewnienia ciągłości realizacji zadań, o których mowa w art. 3 pkt 1 lit. a-d, norma wyżywienia może zostać podwyższona do poziomu pozwalającego na zapewnienie wyżywienia.
3. 
(uchylony).
4. 
Wyżywienie przysługuje osobom powołanym do odbycia ćwiczeń w jednostce przewidzianej do militaryzacji.
4a. 
Funkcjonariuszowi, który zrezygnował z przysługującego mu wyżywienia w naturze, nie przysługuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie ani dieta na pokrycie zwiększonych kosztów wyżywienia, z wyjątkiem rezygnacji z wyżywienia w naturze z powodów zdrowotnych, udokumentowanych zaświadczeniem lekarskim w sytuacji braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszowi bezpłatnego wyżywienia w naturze.
5. 
(uchylony).
6. 
Funkcjonariusz otrzymuje świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie w przypadku:
1)
gdy rodzaj i warunki pełnienia służby lub względy techniczne lub organizacyjne uniemożliwiają korzystanie z wyżywienia przysługującego temu funkcjonariuszowi w naturze albo
2)
braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszowi bezpłatnego wyżywienia w naturze z powodów zdrowotnych udokumentowanych zaświadczeniem lekarskim.
6a. 
Świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie podwyższa się w przypadku:
1)
braku możliwości zapewnienia funkcjonariuszowi wyżywienia w naturze w punktach żywienia SOP lub zewnętrznych podmiotach gastronomicznych;
2)
udziału funkcjonariusza w zawodach sportowych i spartakiadach oraz pobytu na obozach kondycyjnych i zgrupowaniach szkoleniowych przed tymi zawodami, jeżeli nie można mu zapewnić wyżywienia w naturze w punktach żywienia SOP lub zewnętrznych podmiotach gastronomicznych.
6b. 
Funkcjonariusz, któremu przysługuje wyżywienie w naturze lub świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie z kilku tytułów, otrzymuje wyżywienie w naturze lub świadczenie pieniężne w zamian za wyżywienie tylko z jednego tytułu według najkorzystniejszej dla niego normy wyżywienia, z wyłączeniem przypadków, w których uczestniczy w uroczystym posiłku.
7. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia:
1)
rodzaje norm wyżywienia oraz ich wartość pieniężną,
2)
średnie wartości energetyczne i odżywcze produktów żywnościowych objętych poszczególnymi normami,
3)
przypadki, w których normy wyżywienia mogą zostać uzupełnione, oraz wartość pieniężną uzupełnienia,
4)
wartości świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie oraz termin jego wypłaty

- uwzględniając zasady racjonalnego żywienia, adekwatność środków finansowych służących zapewnieniu funkcjonariuszom wyżywienia w naturze względem realnej wartości wyżywienia, rozróżnienie przypadków wypłacania świadczenia pieniężnego w zamian za wyżywienie oraz mając na względzie właściwe warunki pełnienia służby.

Napoje w naturze, w ilości zaspokajającej potrzeby funkcjonariusza, przysługują w czasie pełnienia służby, w przypadkach i na warunkach określonych w art. 232 ustawy z dnia 26 czerwca 1974 r. - Kodeks pracy oraz w przepisach wykonawczych wydanych na jego podstawie.

1. 
Funkcjonariuszowi, który po zwolnieniu ze służby podjął pracę, okres służby wlicza się do okresu zatrudnienia w zakresie wszelkich uprawnień wynikających z prawa pracy.
2. 
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do funkcjonariusza zwolnionego ze służby w przypadku skazania prawomocnym wyrokiem sądu lub ukarania karą dyscyplinarną wydalenia ze służby.
1. 
Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do corocznego płatnego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 26 dni roboczych.
2. 
Funkcjonariuszowi przysługuje urlop wypoczynkowy w wymiarze:
1)
30 dni roboczych - po osiągnięciu 15 lat służby;
2)
33 dni roboczych - po osiągnięciu 20 lat służby;
3)
36 dni roboczych - po osiągnięciu 25 lat służby.
3. 
Funkcjonariusz w roku kalendarzowym, w którym rozpoczął służbę w SOP, uzyskuje prawo do urlopu wypoczynkowego w wymiarze proporcjonalnym do okresu służby pozostałego do końca tego roku kalendarzowego. Łączny wymiar urlopu wypoczynkowego tego funkcjonariusza w roku kalendarzowym, w którym rozpoczął służbę w SOP, nie może być wyższy niż 26 dni roboczych.
4. 
Do lat służby, od których uzależniony jest wymiar urlopu, zalicza się czynną służbę w SOP, czynną służbę wojskową oraz służbę w Biurze Ochrony Rządu, Policji, Straży Granicznej, Państwowej Straży Pożarnej, Służbie Więziennej i Urzędzie Ochrony Państwa, Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego, Agencji Wywiadu, Centralnym Biurze Antykorupcyjnym, Służbie Kontrwywiadu Wojskowego, Służbie Wywiadu Wojskowego oraz Służbie Celno-Skarbowej.
5. 
Do określania wymiaru urlopu wypoczynkowego funkcjonariusza powracającego do pełnienia służby w trakcie roku kalendarzowego po trwającym co najmniej jeden miesiąc okresie:
1)
urlopu bezpłatnego,
2)
urlopu wychowawczego,
3)
tymczasowego aresztowania,
4)
nieusprawiedliwionej nieobecności w służbie

- stosuje się odpowiednio przepis art. 1552 Kodeksu pracy.

1. 
Z ważnych względów służbowych funkcjonariusza można odwołać z urlopu wypoczynkowego, a także wstrzymać udzielenie mu urlopu w całości lub w części. Termin urlopu może być także przesunięty na wniosek funkcjonariusza umotywowany ważnymi względami.
2. 
Funkcjonariuszowi, który został odwołany z urlopu wypoczynkowego, przysługuje:
1)
prawo do przejazdu na koszt SOP w celu wykorzystania pozostałej części przerwanego urlopu;
2)
na jego wniosek zwrot innych udokumentowanych kosztów, które poniósł, spowodowanych bezpośrednio odwołaniem go z urlopu.
3. 
Komendant SOP, z ważnych względów służbowych, podejmuje decyzję o odwołaniu funkcjonariusza z urlopu wypoczynkowego i zwrocie kosztów.
4. 
Odwołanie funkcjonariusza, o którym mowa w ust. 3, następuje na podstawie przekazanego telegraficznie lub telefonicznie polecenia Komendanta SOP. W przypadku braku pewności, że polecenie do funkcjonariusza dotarło, stosuje się inne środki zawiadamiania.
5. 
Funkcjonariuszowi, który nie wykorzystał urlopu w danym roku kalendarzowym, urlopu tego należy udzielić w ciągu pierwszych 9 miesięcy następnego roku.
1. 
Komendant SOP udziela funkcjonariuszowi płatnego urlopu okolicznościowego w wymiarze:
1)
2 dni w przypadku zawarcia związku małżeńskiego przez funkcjonariusza, urodzenia się dziecka, zgonu i pogrzebu małżonka, dziecka, ojca, matki, ojczyma lub macochy funkcjonariusza;
2)
1 dnia w przypadku ślubu dziecka własnego, przysposobionego, pasierba, dziecka obcego przyjętego na wychowanie i utrzymanie, w tym także w ramach rodziny zastępczej, a także z powodu pogrzebu rodzeństwa, teściów, dziadków i opiekunów oraz innej osoby pozostającej na utrzymaniu funkcjonariusza lub pod jego bezpośrednią opieką.
2. 
Urlopu, o którym mowa w ust. 1, nie udziela się, jeżeli wskazany przez funkcjonariusza termin nie pozostaje w bezpośrednim związku ze zdarzeniem uzasadniającym jego udzielenie.
3. 
Urlop, o którym mowa w ust. 1, przysługuje także w razie zbiegu z prawem do urlopu z innego tytułu lub zwolnieniem od zajęć służbowych.
4. 
Komendant SOP może także udzielić urlopu okolicznościowego funkcjonariuszowi do załatwienia ważnych spraw osobistych albo w innych przypadkach zasługujących na szczególne uwzględnienie. Czas trwania tego urlopu okolicznościowego może wynosić od 1 do 5 dni roboczych w roku kalendarzowym.
1. 
Komendant SOP udziela płatnego urlopu szkoleniowego funkcjonariuszowi, który uzyskał zezwolenie na pobieranie nauki, odbywanie studiów wyższych lub studiów podyplomowych lub kształcenie w szkole doktorskiej i naukę tę pobiera, odbywa studia lub kształcenie, jak również uzyskał zezwolenie na wszczęcie postępowania w sprawie nadania stopnia doktora lub stopnia doktora habilitowanego, a także na odbycie specjalizacji medycznej, aplikacji radcowskiej lub legislacyjnej.
2. 
Urlop szkoleniowy jest przeznaczony na przygotowanie się do egzaminów i ich złożenie, przygotowanie pracy dyplomowej, przygotowanie i złożenie egzaminu dyplomowego, specjalizacyjnego, egzaminów doktorskich, przygotowanie się do obrony rozprawy doktorskiej lub kolokwium habilitacyjnego.

Komendant SOP udziela funkcjonariuszowi, o którym mowa w art. 154 ust. 1, zwolnienia z całości lub części dnia służby na udział w zajęciach obowiązkowych.

Wymiar urlopu szkoleniowego wynosi:

1)
w celu przygotowania się do egzaminu wstępnego i jego złożenia - 7 dni;
2)
w szkołach wyższych, w każdym roku studiów wyższych - 21 dni;
3)
dla funkcjonariuszy pobierających naukę w szkołach pomaturalnych i na studiach podyplomowych w celu przygotowania się do egzaminu końcowego i jego złożenia - 14 dni;
4)
w celu przygotowania się do złożenia egzaminów doktorskich, obrony rozprawy doktorskiej lub kolokwium habilitacyjnego - 28 dni;
5)
w celu przygotowania się i złożenia egzaminu radcowskiego - 30 dni;
6)
w celu przygotowania się i złożenia egzaminu po zakończeniu aplikacji legislacyjnej - 14 dni;
7)
w celu przygotowania się i złożenia egzaminu kończącego specjalizację medyczną - 30 dni.

Urlop szkoleniowy może być udzielony funkcjonariuszowi jednorazowo albo w częściach w okresie danego roku szkolnego lub akademickiego.

1. 
Komendant SOP może udzielić na pisemny wniosek funkcjonariusza w służbie stałej, uzasadniony ważnymi względami osobistymi urlopu bezpłatnego w wymiarze do 6 miesięcy.
2. 
Komendant SOP w przypadkach uzasadnionych ważnym interesem służby lub na wniosek funkcjonariusza może w każdym czasie odwołać funkcjonariusza z urlopu, o którym mowa w ust. 1.
3. 
Kolejnego urlopu bezpłatnego można udzielić nie wcześniej niż po upływie 6 miesięcy od zakończenia poprzedniego urlopu.
1. 
Funkcjonariuszowi posiadającemu status weterana poszkodowanego przysługuje prawo do corocznego płatnego dodatkowego urlopu wypoczynkowego w wymiarze 5 dni roboczych.
2. 
Prawo do urlopu, o którym mowa w ust. 1, nie przysługuje funkcjonariuszowi posiadającemu status weterana poszkodowanego uprawnionemu do urlopu wypoczynkowego w wymiarze przekraczającym 26 dni roboczych.
3. 
Prawo do pierwszego urlopu, o którym mowa w ust. 1, powstaje z dniem, w którym decyzja administracyjna o przyznaniu statusu weterana poszkodowanego stała się ostateczna, przy czym realizacja tego prawa może nastąpić nie wcześniej niż z dniem przedstawienia przez funkcjonariusza tej decyzji Komendantowi SOP.
4. 
Urlop, o którym mowa w ust. 1, wykorzystuje się w całości w roku kalendarzowym, w którym funkcjonariusz ma do niego prawo, w terminie uzgodnionym z przełożonym funkcjonariusza.
1. 
Urlopu wypoczynkowego i dodatkowego urlopu wypoczynkowego udziela się w dni, które są dla funkcjonariusza dniami służby, zgodnie z obowiązującym go rozkładem czasu służby, w wymiarze godzinowym, odpowiadającym dobowemu wymiarowi czasu służby funkcjonariusza w danym dniu.
2. 
Każde 8 godzin urlopu udzielonego zgodnie z ust. 1 zmniejsza wymiar należnego urlopu o 1 dzień.
3. 
Udzielenie funkcjonariuszowi urlopu w dniu służby w wymiarze godzinowym, odpowiadającym części dobowego wymiaru czasu służby jest dopuszczalne jedynie w przypadku, gdy część urlopu pozostała do wykorzystania jest niższa niż pełny dobowy wymiar czasu służby funkcjonariusza w dniu, w którym ma być udzielony urlop.
1. 
Funkcjonariuszowi przysługuje prawo do urlopu opiekuńczego w wymiarze 5 dni w roku kalendarzowym w celu zapewnienia osobistej opieki lub wsparcia osobie będącej członkiem rodziny lub zamieszkującej w tym samym gospodarstwie domowym, która wymaga opieki lub wsparcia z poważnych względów medycznych.
2. 
Przy udzielaniu urlopu, o którym mowa w ust. 1, stosuje się odpowiednio przepisy rozdziału Ia działu siódmego Kodeksu pracy.
3. 
Za czas urlopu opiekuńczego funkcjonariusz nie zachowuje prawa do uposażenia.
1. 
Funkcjonariuszowi, który wzorowo wykonuje obowiązki, przejawia inicjatywę w służbie lub doskonali kwalifikacje zawodowe, mogą być udzielane następujące wyróżnienia:
1)
pochwała;
2)
pochwała w rozkazie;
3)
nagroda pieniężna lub rzeczowa;
4)
krótkoterminowy urlop w wymiarze do 7 dni, jednakże nie więcej niż 10 dni w roku kalendarzowym;
5)
przyznanie odznaki honorowej;
6)
przedstawienie do odznaczenia państwowego;
7)
mianowanie na wyższe stanowisko służbowe.
2. 
Wyróżnień, o których mowa w ust. 1 pkt 1-5 oraz 7, udziela Komendant SOP na wniosek kierownika komórki organizacyjnej lub osoby ochranianej.
3. 
Wyróżnienia, o którym mowa w ust. 1 pkt 6, udziela minister właściwy do spraw wewnętrznych na wniosek Komendanta SOP.
4. 
Odznaka honorowa może być przyznana innej osobie zasłużonej dla SOP.
5. 
Minister właściwy do spraw wewnętrznych określi, w drodze rozporządzenia, warunki i tryb udzielania wyróżnień, o których mowa w ust. 1, wzór odznaki honorowej, warunki jej przyznawania, sposób wręczania i ewidencjonowania, mając na względzie ujednolicenie sposobu przyznawania i noszenia odznaki oraz zapewnienie prawidłowego ewidencjonowania przyznanych odznak.