§ 2. - Rodzaje działań interwencyjnych wprowadzanych w strefie zewnętrznej oraz wartości operacyjnych poziomów interwencyjnych stanowiących podstawę do wprowadzenia w strefie zewnętrznej tych działań.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2020.2247

Akt obowiązujący

Wersja od: 15 grudnia 2020 r.

§ 2. Na podstawie stwierdzenia, w strefie zewnętrznej lub u osób pochodzących ze strefy zewnętrznej, wartości operacyjnych poziomów interwencyjnych określonych w pkt 1-4 mogą być wprowadzone w strefie zewnętrznej następujące natychmiastowe działania interwencyjne:

1) ewakuacja - w przypadku stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wyższej od 1000 μSv/h;

2) czasowe przesiedlenie ludności - w przypadku chociażby jednorazowego zarejestrowania mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wyższej od:

a) 100 μSv/h w okresie do 10 dni od wyłączenia reaktora jądrowego w przypadku działalności zakwalifikowanej do I lub II kategorii zagrożeń zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy z dnia 29 listopada 2000 r. - Prawo atomowe, zwanej dalej "ustawą", polegającej na rozruchu, eksploatacji lub likwidacji tego reaktora,

b) 25 μSv/h po upływie 10 dni po wyłączeniu reaktora jądrowego w przypadku działalności zakwalifikowanej do I lub II kategorii zagrożeń zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy, polegającej na rozruchu, eksploatacji lub likwidacji tego reaktora,

c) 25 μSv/h przy uwolnieniu substancji promieniotwórczych w przypadku działalności zakwalifikowanej do I lub II kategorii zagrożeń zgodnie z załącznikiem nr 5 do ustawy, innej niż działalność polegająca na rozruchu, eksploatacji lub likwidacji reaktora jądrowego;

3) podanie preparatów ze stabilnym jodem w sytuacji wystąpienia skażeń promieniotwórczymi izotopami jodu - w przypadku:

a) stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wyższej od 1000 μSv/h lub

b) stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej w dowolnym punkcie na ciele człowieka w odległości 10 cm od powierzchni skóry, wynoszącej co najmniej 1 μSv/h bez uwzględnienia poziomu tła promieniowania jonizującego, mierzonego na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, jeżeli poziom tego tła nie przekracza 0,5 μSv/h, lub

c) gdy w czasie do 6 dni od wchłonięcia jodu promieniotwórczego, przy poziomie tła promieniowania jonizującego, mierzonym na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, nieprzekraczającym 0,2 μSv/h, przynajmniej raz zarejestrowano moc dawki promieniowania jonizującego przy powierzchni skóry człowieka na wysokości tarczycy wyższą od poziomu tła co najmniej o:

– 0,5 μSv/h w przypadku dzieci do ukończenia 7. roku życia,

– 2 μSv/h w przypadku pozostałych osób;

4) zakaz spożywania skażonej żywności i skażonej wody oraz żywienia zwierząt skażonymi środkami żywieniowymi i pojenia skażoną wodą oraz wypasu zwierząt na skażonym terenie - w przypadku stwierdzenia mocy dawki promieniowania jonizującego, mierzonej na wysokości 1 m od powierzchni gruntu, wynoszącej co najmniej 1 μSv/h bez uwzględnienia poziomu tła promieniowania jonizującego.