Art. 22. - Porozumienie między Królestwem Belgii, Królestwem Danii, Republiką Federalną Niemiec, Irlandią, Republiką Włoską, Wielkim Księstwem Luksemburga, Królestwem Niderlandów, Europejską Wspólnotą Energii Atomowej i Międzynarodową Agencją Energii Atomowej dotyczące wprowadzenia w życie artykułu III ustępy 1 i 4 Układu o nierozprzestrzenianiu broni jądrowej. Bruksela.1973.04.05.

Dziennik Ustaw

Dz.U.2007.218.1617

Akt obowiązujący

Wersja od: 1 marca 2007 r.

Artykuł  22

Wszelkie spory wynikające z interpretacji lub stosowania niniejszego Porozumienia, z wyjątkiem sporów dotyczących ustaleń Rady podejmowanych na mocy artykułu 19 lub działań podejmowanych przez Radę na podstawie takich ustaleń, które nie zostały rozstrzygnięte na drodze negocjacji lub innej procedury uzgodnionej przez Agencję, Wspólnotę i Państwa, są, na wniosek którejkolwiek ze stron, kierowane do sądu polubownego złożonego z pięciu arbitrów. Dwóch arbitrów wyznaczają Wspólnota i Państwa, również dwóch wyznacza Agencja, zaś czterech tak wyznaczonych arbitrów wybiera piątego, który jest przewodniczącym. Jeżeli w ciągu 30 dni od wystąpienia z wnioskiem o postępowanie arbitrażowe Wspólnota i Państwa lub Agencja nie wyznaczyły po dwóch arbitrów, to Wspólnota lub Agencja może wystąpić z wnioskiem o powołanie tych arbitrów do Prezesa Międzynarodowego Trybunału Sprawiedliwości. Taką samą procedurę stosuje się w przypadku, gdy w ciągu 30 dni od wyznaczenia lub powołania czwartego arbitra nie doszło do wyboru piątego. Większość członków sądu polubownego stanowi jego kworum, a wszelkie decyzje wymagają zgody co najmniej trzech arbitrów. Procedurę postępowania arbitrażowego ustala sąd. Decyzje sądu są wiążące dla Agencji, Wspólnoty i zainteresowanych Państw.