Planowe rozmieszczenie lekarzy weterynaryjnych.
Dz.U.1949.25.178
Akt utracił mocUSTAWA
z dnia 7 kwietnia 1949 r.
o planowym rozmieszczeniu lekarzy weterynaryjnych.
Przed wyznaczeniem lekarzowi weterynaryjnemu rejonu (art. 2 ust. 2) należy udzielić mu co najmniej dwumiesięcznego terminu w celu wskazania, które z rejonów o nie wypełnionych normach ilościowych najbardziej mu odpowiadają, przy czym należy umożliwić mu przejrzenie wykazu rejonów o nie wypełnionych normach ilościowych.
Lekarz weterynaryjny po upływie dwóch miesięcy od dnia doręczenia mu zarządzenia o wyznaczeniu rejonu traci prawo do wykonywania praktyki lekarskiej poza tym rejonem.
W miastach i osiedlach, w których wprowadzono publiczną gospodarkę lokalami, władze kwaterunkowe obowiązane są przydzielić lekarzowi weterynaryjnemu - przesiedlającemu się na skutek wyznaczenia mu rejonu - mieszkanie, odpowiadające jego potrzebom zawodowym i warunkom rodzinnym.
Minister Rolnictwa i Reform Rolnych udziela przesiedlającemu się do wyznaczonego rejonu lekarzowi weterynaryjnemu zasiłku na koszty przesiedlenia się i urządzenia. Wysokość i warunki wypłaty zasiłku ustala Minister Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrem Skarbu.
Lekarz weterynaryjny, który uchyla się od obowiązku pracy weterynaryjnej w administracji państwowej lub samorządzie terytorialnym, zostaje zawieszony przez wojewódzką władzę administracji ogólnej w prawie wykonywania praktyki lekarsko-weterynaryjnej.
Wykonanie niniejszej ustawy porucza się Ministrowi Rolnictwa i Reform Rolnych w porozumieniu z Ministrami: Pracy i Opieki Społecznej, Skarbu oraz Administracji Publicznej.
Dokumenty powiązane
Jeżeli chcesz mieć dostęp do wszystkich dokumentów powiązanych, zaloguj się do LEX-a Nie korzystasz jeszcze z programów LEX? Zamów dostęp testowy »