Instytucje artystyczne.

Dziennik Ustaw

Dz.U.1984.60.304

Akt utracił moc
Wersja od: 1 lipca 1989 r.

USTAWA
z dnia 28 grudnia 1984 r.
o instytucjach artystycznych.

W celu pełniejszego zaspokajania potrzeb kulturalnych społeczeństwa oraz rozwoju kultury i sztuki zgodnie z celami i zasadami socjalistycznego ustroju Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej stanowi się, co następuje:

Przepisy ogólne.

1.
Instytucje artystyczne są powołane do prowadzenia, z udziałem twórców i wykonawców posiadających kwalifikacje zawodowe, działalności artystycznej w dziedzinie teatru, muzyki, baletu, estrady i rozrywki.
2.
Instytucjami artystycznymi w rozumieniu ustawy są teatry, filharmonie, opery i operetki, orkiestry symfoniczne i kameralne, zespoły pieśni i tańca, zespoły chóralne. Takimi instytucjami są również inne państwowe jednostki organizacyjne, których wyłącznym lub głównym zadaniem jest organizowanie zawodowej działalności estradowej i rozrywkowej.
3.
Instytucje artystyczne prowadzą działalność jako jednostki wyodrębnione pod względem prawnym, organizacyjnym i ekonomiczno-finansowym.
1.
Podstawowym zadaniem instytucji artystycznych jest zaspokajanie potrzeb i aspiracji kulturalnych społeczeństwa, umożliwianie obywatelom wszechstronnego rozwoju osobowości, kształtowanie ideowych, moralnych i patriotycznych postaw obywateli, socjalistycznych stosunków i zasad współżycia społecznego oraz godne reprezentowanie kultury polskiej za granicą.
2.
W szczególności do zadań instytucji artystycznych należy:
1)
kształtowanie, prezentacja i upowszechnianie postępowych wartości historycznego i współczesnego dorobku kultury narodowej oraz humanistycznych wartości kultury światowej,
2)
rozwijanie, kultywowanie oraz upowszechnianie postępowych tradycji narodowych i regionalnych oraz ochrona dziedzictwa kulturalnego,
3)
edukacja kulturalna i wychowanie przez sztukę, a zwłaszcza przygotowanie dzieci i młodzieży do roli przyszłych odbiorców i współtwórców socjalistycznej kultury narodowej,
4)
tworzenie warunków sprzyjających rozwojowi twórczości i talentów twórczych.
3.
Główne kierunki działalności programowo-artystycznej instytucji artystycznych określa Minister Kultury i Sztuki.

Tworzenie i organizacja instytucji artystycznych.

1.
Terenowe organy administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego, jako organy założycielskie, tworzą instytucje artystyczne na podstawie uchwał właściwych wojewódzkich rad narodowych, podjętych po zasięgnięciu opinii Ministra Kultury i Sztuki.
2.
Wojewódzkie rady narodowe mogą podejmować uchwały w sprawie tworzenia wspólnych instytucji artystycznych. W takim wypadku organem założycielskim jest terenowy organ administracji państwowej o właściwości ogólnej stopnia wojewódzkiego wskazany w uchwałach.
3.
Minister Kultury i Sztuki, jako organ założycielski, tworzy instytucje artystyczne o szczególnym znaczeniu dla kultury narodowej.

Instytucję artystyczną można utworzyć, jeżeli:

1)
istnieje społeczna potrzeba jej utworzenia do prowadzenia w określonej dziedzinie kultury i sztuki działalności, o której mowa w art. 2,
2)
istnieje zespół osób posiadających odpowiednie kwalifikacje zawodowe, dający rękojmię prowadzenia przez instytucję działalności na właściwym poziomie ideowym i artystycznym,
3)
organ założycielski zapewni warunki materialno-techniczne i organizacyjne do prowadzenia działalności artystycznej na odpowiednim poziomie.

Organ założycielski zapewnia instytucji artystycznej niezbędne wyposażenie materialne oraz środki finansowe.

Akt o utworzeniu instytucji artystycznej określa jej nazwę, siedzibę oraz przedmiot i zakres działania.

1.
Instytucja artystyczna działa na podstawie statutu zatwierdzonego przez organ założycielski, z zastrzeżeniem zawartym w ust. 4.
2.
Statut określa w szczególności cele i zadania, strukturę organizacyjną instytucji artystycznej oraz jej organy zarządzające.
3.
Statut ustala dyrektor naczelny po zasięgnięciu opinii rady artystyczno-programowej.
4.
Instytucjom nowo tworzonym statut nadaje organ założycielski.
5.
Zmiana statutu podlega zatwierdzeniu przez organ założycielski.
6.
Zasady i tryb działania instytucji artystycznej określa regulamin ustalony przez dyrektora naczelnego po zasięgnięciu opinii rady artystyczno-programowej.
1.
Instytucja artystyczna może rozpocząć działalność po uzyskaniu wpisu do rejestru instytucji artystycznych, zwanego dalej "rejestrem".
2.
Rejestr prowadzi Minister Kultury i Sztuki.
3.
Wpis do rejestru następuje na wniosek organu założycielskiego. Do wniosku o wpis do rejestru organ założycielski dołącza odpis aktu o utworzeniu instytucji, jej statut oraz inne dokumenty, których złożenia wymagają przepisy wydane na podstawie niniejszej ustawy.
4.
Instytucje artystyczne utworzone przez Ministra Kultury i Sztuki podlegają z urzędu wpisowi do rejestru.
5.
Z chwilą wpisu do rejestru instytucja artystyczna uzyskuje osobowość prawną.
6.
Minister Kultury i Sztuki, w drodze rozporządzenia, określa zasady postępowania rejestrowego oraz prowadzenia rejestru instytucji artystycznych.
1.
Minister Kultury i Sztuki, po zasięgnięciu opinii właściwego stowarzyszenia twórców (artystów) i właściwego związku zawodowego, odmówi wpisu do rejestru, jeżeli zamierzona przez instytucję artystyczną działalność, określona w statucie lub w dokumentach, o których mowa w art. 8 ust. 3, jest sprzeczna z celami i zadaniami instytucji artystycznych.
2.
Minister Kultury i Sztuki, po zasięgnięciu opinii organu założycielskiego, może wykreślić instytucję artystyczną z rejestru, jeżeli prowadzona przez nią działalność jest sprzeczna z przepisami ustawy, ze statutem lub w inny sposób narusza obowiązujący porządek prawny. W wypadku wykreślenia instytucji artystycznej z rejestru stosuje się przepis art. 18 ust. 2 i 3.
1.
Instytucją artystyczną kieruje dyrektor naczelny, który może pełnić równocześnie funkcję dyrektora artystycznego.
2.
Dyrektor naczelny samodzielnie podejmuje decyzje, organizuje działalność instytucji artystycznej oraz odpowiada za całokształt jej działalności. W szczególności:
1)
reprezentuje instytucję artystyczną na zewnątrz,
2)
odpowiada za:
a)
działalność ideowo-artystyczną i repertuarową,
b)
dobór i właściwe wykorzystanie kadr, podnoszenie ich kwalifikacji,
c)
zapewnienie członkom zespołu warunków rozwoju artystycznego,
d)
zapewnienie zatrudnionym w instytucji artystycznej właściwych warunków pracy i socjalno-bytowych,
e)
właściwą gospodarkę mieniem i środkami finansowymi.
3.
W instytucji artystycznej mogą być powołani, także oddzielnie, dyrektor naczelny i dyrektor artystyczny.
4.
Do zadań dyrektora artystycznego należy kształtowanie programu ideowo-artystycznego, repertuaru, dobór kadr artystycznych i właściwe ich wykorzystanie.
5.
Dyrektor artystyczny oraz inni zastępcy dyrektora naczelnego ponoszą przed nim odpowiedzialność za wykonanie ciążących na nich zadań.
1.
Dyrektora naczelnego i dyrektora artystycznego w instytucjach artystycznych, o których mowa w art. 3 ust. 1, powołuje i odwołuje organ założycielski po zasięgnięciu opinii Ministra Kultury i Sztuki oraz właściwego stowarzyszenia twórców (artystów).
2.
Dyrektora naczelnego i dyrektora artystycznego instytucji artystycznych utworzonych przez Ministra Kultury i Sztuki powołuje i odwołuje ten Minister po zasięgnięciu opinii właściwego stowarzyszenia twórców (artystów).
3.
Dyrektora artystycznego powołuje i odwołuje, na wniosek dyrektora naczelnego instytucji artystycznej, organ określony w ust. 1 lub 2, a pozostałych zastępców - dyrektor naczelny na zasadach i w trybie określonych w statucie.
1.
W instytucjach artystycznych działa rada artystyczno-programowa.
2.
Radę artystyczno-programową powołuje dyrektor naczelny po zasięgnięciu opinii organizacji społecznych i politycznych, stowarzyszeń twórców (artystów) i związku zawodowego, działających w instytucji artystycznej. Pracami rady artystyczno-programowej kieruje dyrektor naczelny.
1.
Rada artystyczno-programowa jest organem doradczym i opiniodawczym dyrektora naczelnego w sprawach związanych z działalnością instytucji artystycznej.
2.
W szczególności do zadań rady artystyczno-programowej należy opiniowanie:
1)
planów rozwoju i działalności instytucji artystycznej,
2)
planów repertuarowych i innych zamierzeń programowo-artystycznych,
3)
statutu i regulaminu instytucji artystycznej,
4)
organizacji pracy artystycznej i wykorzystania kadr, w tym zmian na stanowiskach kierowniczych instytucji artystycznej, z wyjątkiem stanowisk, o których mowa w art. 11,
5)
planów dokształcania i doskonalenia kadr artystycznych i technicznych.
1.
W skład rady artystyczno-programowej wchodzą:
1)
wybrani na ogólnym zebraniu zespołu artystycznego jego przedstawiciele w liczbie nie przekraczającej połowy ogólnej liczby członków rady artystyczno-programowej,
2)
powołani przedstawiciele pozostałych pracowników instytucji artystycznej,
3)
delegowani przedstawiciele organizacji społecznych i politycznych, stowarzyszeń twórców (artystów) i związku zawodowego, działających w instytucji artystycznej.
2.
W posiedzeniach rady artystyczno-programowej może uczestniczyć przedstawiciel organu założycielskiego. W posiedzeniach rady artystyczno-programowej mogą także uczestniczyć inne osoby spoza instytucji artystycznej, zaproszone przez tę radę.
3.
Zasady i tryb działania rady artystyczno-programowej oraz liczbę jej członków określa regulamin instytucji artystycznej.
1.
Nadzór nad instytucją artystyczną sprawuje organ założycielski. W szczególności organ ten dokonuje okresowych kontroli i ocen działalności instytucji artystycznej w zakresie:
1)
zgodności z zasadami i celami polityki kulturalnej państwa,
2)
działalności artystycznej instytucji, stopnia zaspokajania potrzeb kulturalnych społeczeństwa i poziomu artystycznego prowadzonej działalności,
3)
wyników ekonomicznych działania instytucji oraz prawidłowości gospodarowania mieniem i wykorzystania środków finansowych będących w dyspozycji instytucji.
2.
Organ założycielski może wydawać instytucji artystycznej wiążące zalecenia dotyczące usunięcia stwierdzonych w jej działalności braków i niedociągnięć.

Minister Kultury i Sztuki dokonuje okresowych analiz i ocen działalności instytucji artystycznych.

1.
Instytucje artystyczne mogą być łączone i dzielone na zasadach i w trybie przewidzianych do ich tworzenia, po zasięgnięciu opinii właściwych rad artystyczno-programowych.
2.
Łączenie i dzielenie instytucji artystycznych może nastąpić w celu lepszego zaspokajania potrzeb kulturalnych społeczeństwa oraz zagwarantowania wysokiego poziomu artystycznego ich działalności.
1.
Instytucja artystyczna, która nie spełniła zadań określonych w ustawie lub w akcie o jej utworzeniu, może być zlikwidowana na podstawie uchwały właściwej wojewódzkiej rady narodowej, po zasięgnięciu opinii Ministra Kultury i Sztuki. Likwidacja instytucji artystycznej, o której mowa w art. 3 ust. 3, następuje po zasięgnięciu opinii właściwej rady narodowej.
2.
Instytucja artystyczna podlega likwidacji w wypadku, o którym mowa w art. 9 ust. 2.
3.
Likwidację instytucji artystycznej zarządza jej organ założycielski.
4.
Zarządzenie o likwidacji instytucji artystycznej, o której mowa w art. 3 ust. 1, przesyła się Ministrowi Kultury i Sztuki.
5.
Zarządzenie o likwidacji instytucji artystycznej stanowi podstawę do wykreślenia jej z rejestru, chyba że wykreślenie to nastąpiło wcześniej (art. 9 ust. 2).
6.
Rada Ministrów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe warunki i tryb łączenia, dzielenia oraz likwidacji instytucji artystycznych.

Działalność instytucji artystycznych.

1.
Instytucja artystyczna prowadzi działalność na podstawie własnego planu, zgodnego z celami narodowego planu społeczno-gospodarczego i polityką kulturalną państwa.
2.
Plan działalności instytucji artystycznej ustala jej dyrektor naczelny.

Instytucja artystyczna działa we własnym imieniu i na własny rachunek.

1.
Instytucje artystyczne są finansowane:
1)
z wpływów ze sprzedaży biletów wstępu i innych opłat za usługi artystyczne,
2)
z dotacji z Funduszu Rozwoju Kultury,
3)
ze środków finansowych przeznaczonych przez rady narodowe,
4)
z innych źródeł, a w szczególności z darowizn, spadków i zapisów oraz środków przekazanych przez fundacje.
2.
Gospodarka finansowa instytucji artystycznych jest prowadzona na podstawie planu rzeczowo-finansowego określającego podział zadań i środków na poszczególne rodzaje działalności.
3.
Dotacja z Funduszu Rozwoju Kultury może być udzielona po zatwierdzeniu przez organ założycielski planu repertuarowego i rzeczowo-finansowego.
4.
Nie wykorzystane w danym roku kalendarzowym środki finansowe przechodzą na rok następny.
5. 1
Minister Kultury i Sztuki w porozumieniu z Ministrem Finansów, w drodze rozporządzenia, określa szczegółowe zasady gospodarki finansowej instytucji artystycznych, system rozliczeń z budżetem państwa, zakres rozciągnięcia na instytucje artystyczne przepisów o zobowiązaniach podatkowych, zasady tworzenia systemów wynagrodzeń pracowników instytucji artystycznych oraz zasady kształtowania funduszu płac.
1.
Świadczenie pracy w instytucjach artystycznych opiera się na podstawie umowy o pracę, chyba że organizacja pracy uzasadnia zatrudnienie na innej podstawie.
2.
Przepisu ust. 1 nie stosuje się do osób zatrudnionych na podstawie powołania.
1.
Ceny biletów wstępu oraz innych opłat za usługi świadczone przez instytucje artystyczne są kształtowane w sposób sprzyjający szerokiemu dostępowi społeczeństwa do dóbr kultury.
2.
Ceny, o których mowa w ust. 1, są ustalane na zasadach określonych w odrębnych przepisach.

Przepisy szczególne, przejściowe i końcowe.

1.
Przepisów ustawy nie stosuje się do instytucji artystycznych podległych Ministrom Obrony Narodowej oraz Spraw Wewnętrznych.
2.
Ministrowie, o których mowa w ust. 1, w drodze rozporządzenia, mogą rozciągnąć przepisy ustawy w całości lub w części na podległe im instytucje artystyczne.
1.
Minister Kultury i Sztuki, na wniosek zainteresowanej instytucji lub z własnej inicjatywy, w drodze rozporządzenia, może rozciągnąć przepisy ustawy w całości lub w części na inne niż wymienione w art. 1 jednostki organizacyjne oraz inne jednostki organizacyjne gospodarki uspołecznionej, a także związki zawodowe, organizacje młodzieżowe i inne organizacje społeczne, prowadzące działalność artystyczną.
2.
Minister Kultury i Sztuki w rozporządzeniu, o którym mowa w ust. 1, może dostosować w odpowiednim zakresie przepisy ustawy do warunków działalności jednostek organizacyjnych i organizacji określonych w ust. 1.
1.
Instytucje artystyczne, o których mowa w art. 1 ust. 2, działające jako przedsiębiorstwa państwowe użyteczności publicznej na podstawie przepisów o przedsiębiorstwach państwowych, stają się z mocy prawa, z dniem wejścia ustawy w życie, instytucjami artystycznymi w rozumieniu ustawy, a ich pracownicy - pracownikami tych instytucji.
2.
Instytucje artystyczne, o których mowa w ust. 1, ustalą statuty oraz swoją organizację, dostosowując je do przepisów ustawy, w ciągu 3 miesięcy od wejścia jej w życie. Statuty podlegają zatwierdzeniu przez organ założycielski (art. 7 ust. 1 i 5).

Sądy, prowadzące w dniu wejścia w życie ustawy rejestr instytucji artystycznych działających jako przedsiębiorstwa państwowe użyteczności publicznej, przekażą rejestr tych instytucji oraz pozostałą związaną z tym dokumentację Ministrowi Kultury i Sztuki w terminie 3 miesięcy od dnia wejścia ustawy w życie.

Ustawa wchodzi w życie z dniem ogłoszenia.

1 Art. 21 ust. 5 zmieniony przez art. 66 ustawy z dnia 30 maja 1989 r. o zmianie upoważnień do wydawania aktów wykonawczych (Dz.U.89.35.192) z dniem 1 lipca 1989 r.