Szczegółowe zasady obliczania stażu pracy stanowiącego podstawę do przyznawania dodatku za wysługę lat pracownikom izb wytrzeźwień.

Dzienniki resortowe

Dz.Urz.MZiOS.1989.4.21

Akt utracił moc

Wersja od: 1 stycznia 1989 r.

ZARZĄDZENIE

MINISTRA ZDROWIA I OPIEKI SPOŁECZNEJ

z dnia 14 marca 1989 r.

w sprawie szczegółowych zasad obliczania stażu pracy stanowiącego podstawę do przyznawania dodatku za wysługę lat pracownikom izb wytrzeźwień

Na podstawie § 9 ust. 4 uchwały Nr 14 Rady Ministrów z dnia 18 stycznia 1988 r. w sprawie zasad wynagradzania pracowników zatrudnionych w izbach wytrzeźwień (Mon. Pol. Nr 4, poz. 39, Nr 29, poz. 256 i z 1989 r. Nr 6, poz. 59) zarządza się, co następuje:

§  1.

1. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat zalicza się wszystkie okresy zatrudnienia po dniu 22 lipca 1944 r. w uspołecznionych zakładach pracy oraz w nieuspołecznionych zakładach pracy, które zostały upaństwowione lub przejęte przez uspołecznione zakłady pracy – z wyłączeniem okresów zatrudnienia w tych zakładach pracy, w których stosunek pracy wygasł wskutek porzucenia pracy lub został rozwiązany:

1) przez zakład pracy bez wypowiedzenia z winy pracownika,

2) przez pracownika za wypowiedzeniem.

2. Do okresów pracy uprawniających do dodatku za wysługę lat zalicza się także inne okresy na podstawie odrębnych przepisów.

3. Kierownik jednostki nadrzędnej, na wniosek dyrektora izby wytrzeźwień, może w uzasadnionych przypadkach zaliczyć pracownikowi tej izby do okresu uprawniającego do dodatku za wysługę lat okres zatrudnienia w uspołecznionym zakładzie, w którym umowa o pracę została rozwiązana przez pracownika za wypowiedzeniem.

§ 2. Przy ustalaniu okresów pracy wymaganych do uzyskania prawa do dodatku za wysługę lat nie uwzględnia się okresów pracy wykonywanej w wymiarze niższym niż połowa etatu.

§ 3. Dodatek za wysługę lat wypłaca się za wszystkie dni pracy i dni usprawiedliwionej nieobecności, za które pracownik otrzymuje wynagrodzenie oraz za dni nieobecności w pracy, za które pracownikowi przysługuje zasiłek chorobowy lub opiekuńczy z ubezpieczenia społecznego.

§  4.

1. Pracownikowi nie przysługuje dodatek za wysługę lat w miesiącu, w którym:

1) porzucił pracę,

2) zakład pracy rozwiązał z pracownikiem umowę o pracę bez wypowiedzenia z jego winy,

3) opuścił bez usprawiedliwienia choćby jeden dzień pracy,

4) znajdował się w miejscu pracy w stanie świadczącym o spożyciu alkoholu,

5) stwierdzono co najmniej trzykrotne nieusprawiedliwione spóźnienie pracownika do pracy lub trzykrotne nieusprawiedliwione opuszczenie stanowiska pracy.

2. Pozbawienie pracownika prawa do dodatku za wysługę lat w przypadkach, o których mowa w ust. 1, następuje na podstawie decyzji dyrektora izby wytrzeźwień podjętej po porozumieniu z zakładową organizacją związkową. Decyzję o pozbawieniu dodatku dyrektora izby wytrzeźwień podejmuje kierownik jednostki nadrzędnej.

3. O pozbawieniu dodatku za wysługę lat, pracownika należy zawiadomić na piśmie przed terminem wypłaty tego dodatku.

§  5.

1. Obliczanie i aktualizowanie stażu pracy należy do obowiązków zakładu pracy.

2. Okoliczności mające wpływ na staż pracy powinny być odpowiednio udokumentowane przez pracownika. Nie dotyczy to dokumentów będących w posiadaniu zakładu pracy.

§  6.

1. Zachowuje się ważność ustaleń w zakresie obliczania stażu pracy, dokonanych na podstawie dotychczasowych przepisów.

2. Na wniosek pracownika należy dokonać obliczenia jego stażu pracy, na podstawie zasad określonych w niniejszym zarządzeniu.

§ 7. Traci moc zarządzenie Ministra Zdrowia i Opieki Społecznej z dnia 2 lutego 1988 r. w sprawie szczegółowych zasad obliczania stażu pracy stanowiącego podstawę do przyznawania dodatku za wysługę lat i ramowych zasad premiowania pracowników izb wytrzeźwień (Dz. Urz. MZiOS Nr 2, poz. 11).

§ 8. Zarządzenie wchodzi w życie z dniem podpisania, z mocą od dnia 1 stycznia 1989 r.